Znamię "publiczności" działania (art. 226a art. 255, art. 255a, art. 256, art. 257 k.k.)
Znieważenie z powodu przynależności narodowej, etnicznej, rasowej, wyznaniowej (art. 257 k.k.) Publiczne nawoływanie do popełnienia przestępstwa (art. 255 k.k. i art. 52a k.w.) Mowa nienawiści - rasizm - dyskryminacja - ksenofobia (art 256 k.k) Publiczne nawoływanie lub popieranie przestępstw przeciwko ludzkości i dyskryminacyjnych (art. 126a k.k.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Oskarżeni publicznie znieważyli H. H. z powodu jego przynależności etnicznej i rasowej. W tym zakresie, wymieniony sąd prawidłowo ocenił zeznania pokrzywdzonego oraz ustalił, że oskarżeni bijąc go krzyczeli „czarnuch”. Przemoc fizyczna była stosowana wobec pokrzywdzonego w klubie (...), a więc w miejscu publicznym, na oczach innych osób znajdujących się w tym klubie. W trakcie zadawania pokrzywdzonemu uderzeń pięściami i nogami oskarżeni krzyczeli „czarnuch”. Prawidłowo zatem sąd a quo ocenił zachowanie oskarżonych jako wypełniające znamiona występku z art. 257 KK.
Wyrok SA w Wrocławiu z dnia 19 czerwca 2023 r., II AKa 443/22
Standard: 77641 (pełna treść orzeczenia)
Osoba znajdująca się w samochodzie, przebywająca w miejscu publicznym w czasie i w warunkach, w których jej wypowiedź dotrzeć może do nieoznaczonego kręgu odbiorców (np. wobec otwartych drzwi samochodu) i kierująca na zewnątrz swoje wypowiedzi o charakterze rasistowskim może wypełnić znamiona czynu z art. 257 k.k.
Przypisane oskarżonemu treści rasistowskie wypowiadane były już w chwili, w której oskarżony przemieszczał się do wnętrza pojazdu, będąc jeszcze poza nim. Nadto, wypowiadane wówczas wulgaryzmy słychać było na zewnątrz także już po umieszczeniu oskarżonego w radiowozie, albowiem drzwi nie były zamknięte. Zapis tych wypowiedzi zarejestrowany został przez osobę stojącą poza grupą interweniujących funkcjonariuszy, a więc w pewnym oddaleniu od pojazdu. Nie sposób zatem przyjąć, że treści te nie mogą być uznane za wypowiadane publicznie tylko dlatego, że wypowiadano je z wnętrza radiowozu, skoro były wyraźnie słyszalne poza nim. Przeciwne stwierdzenie oznacza w istocie zaprzeczenie możliwości każdego „publicznego znieważenia” dokonanego co prawda w miejscu publicznym oraz popełnionego wobec bliżej nieoznaczonego kręgu odbiorców, o ile tylko odbywałoby się z wnętrza pojazdu (tu policyjnego radiowozu).
Oceny tego, czy wypowiedzi zniesławiające miały charakter publiczny, czy nie, dokonać musi sąd orzekający w danej sprawie, ustalający na podstawie wszystkich zgromadzonych dowodów stan faktyczny sprawy, charakter wypowiedzi oraz krąg odbiorców tych wypowiedzi. Jeśli takie ustalenia dokonane zostaną w sposób prawidłowy, z uwzględnieniem wszystkich zgromadzonych dowodów w zgodzie z zasadami ich swobodnej oceny oraz będzie z nich wynikać, że wypowiedź nie została skierowana publicznie, to oczywistym jest, że niezależnie od miejsca w jakim doszło do zdarzenia, przebywania w pojeździe czy poza nim, wyłączona będzie odpowiedzialność karna z art. 257 k.k.
Wyrok SN z dnia 24 listopada 2021 r., V KK 42/21
Standard: 63004 (pełna treść orzeczenia)