Strona podmiotowa przestępstwa z art. 254a k.k.

Przestępstwo z art. 254a jest powszechne, które może być popełnione umyślnie (w obu postaciach zamiaru), z tym jednak, że w przypadku zaboru w grę wchodzi tylko zamiar bezpośredni. Warto jednak zauważyć, że - inaczej niż w przypadku przepisu art. 278 § 1 k.k. - sprawca nie musi zabierać w celu przywłaszczenia ( za Marek Mozgawa komentarz do art. 254a kodeksu karnego).

Wyrok SR w Legionowie z dnia 27 czerwca 2017 r., II K 378/16

Standard: 77611 (pełna treść orzeczenia)

Strona podmiotowa czynu stypizowanego w art. 254a k.k. sprowadza się, zgodnie z regułą wyrażoną w art. 8 k.k., do umyślności w obu jej postaciach, z wyjątkiem zaboru elementu infrastruktury, który sprawca musi obejmować swoją wolą

Sprawca zabierający element linii kolejowej, gdy czyni to w celu innym niż przywłaszczenie (przykładowo tylko po to, by zakłócić działanie linii i zabrany element pozostawić na miejscu swojego działania, w stanie nienaruszonym), odpowiada tylko za realizację znamion czynu z art. 254a k.k., zaś w sytuacji, gdy kieruje nim zamiar bezpośredni przywłaszczenia sobie tegoż elementu, odpowiada również za kradzież (por. wyrok SO w Częstochowie z dnia 2 lutego 2015 r., VII Ka 1043/14

Wyrok SR Gdańsk-Południe w Gdańsku z dnia 3 listopada 2015 r., II K 1430/14

Standard: 77622 (pełna treść orzeczenia)