Strona podmiotowa paserstwa umyślnego
Paserstwo (art. 291 k.k.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
O świadomości oskarżonego co do pochodzenia rzeczy Sąd wnosi z faktu, że rzeczy te zostały ujawnione w krótkim czasie od ich zaboru oraz tego, że rzeczy tych było kilka, pochodzących z różnych przestępstw. W ocenie Sądu meriti wyklucza to jakąkolwiek przypadkowość, a wręcz świadczy o tym, że oskarżony trudnił się tego rodzaju procederem. To dowodzi zamiaru bezpośredniego oskarżonego. Sąd przyjmuje, że " oskarżony, jak wyjaśnił, interesował się tematyką rowerową, znał się na tym, zatem z pewnością znał choćby w przybliżeniu wartość poszczególnych rowerów". To niewątpliwie ważne argumenty, które czynią przekonującymi argumenty Sądu ad quo.
W tym miejscu trzeba jednak odwołać się do dwóch jeszcze argumentów. Oskarżony nie wskazał żadnej osoby, od której nabył te przedmioty, ani nie przedstawił żadnych dokumentów na okoliczność ich zakupu. Tego należałoby oczekiwać, zwłaszcza od osoby, która ma świadomość, że rowery używane oferowane do sprzedaży często właśnie pochodzą z kradzieży. Praktyką przy obrocie rzeczami używanymi, zwłaszcza tymi o większej wartości, jest sporządzanie umów na piśmie, gdzie wskazany pozostaje sprzedawca, oraz znajduje się jego zapewnienie co do legalnego pochodzenia rzeczy.
Wyrok SA w Wrocławiu z dnia 28 września 2023 r., II AKa 112/22
Standard: 78234 (pełna treść orzeczenia)
Paserstwo jest w odniesieniu do wszystkich form czynności sprawczej przestępstwem umyślnym, które może być popełnione zarówno w formie zamiaru bezpośredniego, jak i zamiaru wynikowego. Sprawcą przestępstwa nie jest wyłącznie osoba, która wie, iż dana rzecz pochodzi z czynu zabronionego, ale jest nią także osoba, która z uwagi na okoliczności objęcia rzeczy uzyskanej z czynu zabronionego na to się godzi
Wyrok SA w Wrocławiu z dnia 25 marca 2022 r., II AKa 232/20
Standard: 78235 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 78245
Standard: 78269