Żądanie zapłaty okupu kierowane wobec zakładnika

Przepis art. 252 k.k. nie precyzuje, by żądanie zapłaty okupu było kierowane wyłącznie do osób trzecich wyłączając osobę zakładnika. W doktrynie przyjmuje się, iż wprawdzie zmuszoną może być najczęściej osoba trzecia, ale także sam zakładnik, którego sprawca przestępstwa skłania do rozporządzenia swoim mieniem (komentarz do k.k.- cześć szczególna, tom II pod red. Andrzeja Wąska, wyd. C. H. Beck, Warszawa 2005).

Zatem żądanie skierowane do P. W. (2) o zapłatę określonej kwoty pieniężnej w zamian za uwolnienie, wypełnia znamiona przypisanego mu przestępstwa z art. 252 k.k.

Wyrok SA w Szczecinie z dnia 3 października 2019 r., II AKa 114/19

Standard: 77558 (pełna treść orzeczenia)

W sytuacji, gdy sprawca uprowadzenia zakładnika żąda zapłaty okupu, czy to od osoby uprowadzonej, czy też innej, sprawca ten winien odpowiadać za przestępstwo pozostające w kumulatywnym zbiegu, to jest z art. 252 § 1 k.k. i art. 282 k.k. 

Wyrok SA w Katowicach z dnia 20 lipca 2017 r., II AKa 237/17

Standard: 77564 (pełna treść orzeczenia)