Naruszenie przez media publiczne przepisów dotyczących głosowania, ustalenia wyników głosowania lub wyników wyborów, mającego wpływ na wynik wyborów (art. 82 § 1 pkt 2 k.w.)
Bezprawne przeszkadzanie w przeprowadzeniu wyborów (art. 249 k.k.) Podstawy protestów wyborczych określone w art. 82 k.wyb.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Ewentualne naruszenie przez telewizję publiczną w okresie przedwyborczym zasad obiektywizmu lub pluralizmu może podlegać ocenie w odpowiednim postępowaniu przed Krajową Radą Radiofonii i Telewizji. Nie realizuje jednak – samo w sobie – znamion czynu określonego w art. 249 pkt 2 k.k.
Postanowienie SN z dnia 31 lipca 2020 r., I NSW 3890/20
Standard: 77472 (pełna treść orzeczenia)
Działalność informacyjna mediów, także telewizji publicznej, w okresie przedwyborczym, nawet jeżeli w ocenie wnoszących protest narusza zasady obiektywizmu czy też pluralizmu w zakresie przedstawiania różnych poglądów i stanowisk oraz wpływa na kształtowanie opinii publicznej w sposób negatywny, czy wręcz stanowi „uprawianie polityki”, nie może być jednocześnie uznana za realizującą znamiona czynu z art. 249 pkt 2 k.k. Nie stanowi bowiem zakłócenia, czy jakiejkolwiek negatywnej ingerencji w prawo do swobodnego oddania głosu w wyborach przez określonego wyborcę czy wyborców, a do tego musiałoby się sprowadzać przeszkadzanie, o którym mowa w powołanym przez wnoszącego protest przepisie.
Zarzut braku obiektywizmu w działalności telewizji publicznej, a tym samym swego rodzaju propagowanie jednej opcji politycznej połączone z przedstawianiem innej w negatywnym świetle, może być rozważany jedynie jako agitacja wyborcza, o której mowa w art. 105 § 1 k.wyb.
Postanowienie SN z dnia 31 lipca 2020 r., I NSW 4893/20
Standard: 77475 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 77444
Standard: 77479
Standard: 77506
Standard: 77480
Standard: 77484
Standard: 77485