Dopuszczenie pracownika do pracy w stanie nietrzeźwości jako podstawa odpowiedzialności z art. 220 k.k.

Gdyby pracodawca dopełnił swych obowiązków, to do szkody powoda by nie doszło, bo nie został by on dopuszczony do pracy w stanie nietrzeźwości i przy braku jakichkolwiek środków zabezpieczających go przed upadkiem z wysokości. Wypadek z 26 lipca 2007 r. jest więc wynikiem nie tylko nieodpowiedzialnego zachowania powoda, ale również zaniedbań jego pracodawcy, które pozostawały w normalnym związku przyczynowym ze szkodą w rozumieniu art. 361 § 1 k.c. Zaniedbania te wypełniły przesłanki występku z art. 220 kodeksu karnego. Pracodawca powoda stworzył bowiem stan bezpośredniego narażenia pracownika (powoda) na niebezpieczeństwo utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu, które zrealizowało się w postaci omawianego wypadku. Sąd cywilny jest bowiem władny samodzielnie ustalić, czy czyn sprawcy szkody stanowił przestępstwo, co też prawidłowo uczynił w niniejszej sprawie.

Wyrok SA w Łodzi z dnia 3 października 2018 r., I ACa 1612/17

Standard: 77410 (pełna treść orzeczenia)