Wymierzenie kary poniżej dolnej granicy ustawowego zagrożenia bez wskazania podstawy do takiego rozstrzygnięcia
Dyrektywy wymiaru kary (art. 53 k.k.) Obraza przepisów prawa materialnego (art. 438 pkt 1 i 1a k.p.k.)
Wymierzenie kary poniżej dolnej granicy ustawowego zagrożenia przewidzianego w sankcji przepisu, który określa kwalifikację prawną czynu przypisanego, bez wskazania szczególnej podstawy do takiego ukształtowania rozstrzygnięcia co do kary, stanowi rażące naruszenie prawa materialnego – przepisu stanowiącego podstawę skazania (zob. wyrok SN z dnia 18 marca 2020 r., IV KK 10/20; także wyrok SN z dnia 13 grudnia 2017 r., II KK 312/17; wyrok SN z dnia 5 lutego 2013 r., III KK 228/12).
Wyrok SN z dnia 14 czerwca 2023 r., I KK 121/23
Standard: 77292 (pełna treść orzeczenia)
Wymierzenie kary poniżej dolnej granicy ustawowego zagrożenia przewidzianego w sankcji przepisu, który określa kwalifikację prawną czynu przypisanego, bez wskazania szczególnej podstawy do takiego ukształtowania rozstrzygnięcia co do kary, stanowi rażące naruszenie prawa materialnego – przepisu stanowiącego podstawę skazania i wymiaru kary
Wyrok SN z dnia 18 marca 2020 r., IV KK 10/20
Standard: 77293 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 77295