Interes prawny interwenienta ubocznego w zaskarżeniu orzeczenia

Brak możliwości badania interesu prawnego, o którym mowa w art. 76 k.p.c., nie oznacza, że interwenient uboczny, który bierze udział w sprawie w istocie bez powodu, a który – na skutek bierności stron – nie został wyeliminowany z postępowania, ma możliwość podejmowania wszelkiego rodzaju czynności procesowych. Zgodnie z utrwalonym stanowiskiem judykatury pokrzywdzenie orzeczeniem jest przesłanką dopuszczalności środka zaskarżenia (zob. uchwałę składu siedmiu sędziów SN – zasadę prawną – z 15 maja 2014 r., III CZP 88/13).

W orzecznictwie wyjaśniono już, że zastosowanie tego kryterium stwarza także możliwość odrzucenia środka zaskarżenia wniesionego przez osobę, która, z formalnego punktu widzenia, cieszy się statusem interwenienta ubocznego, lecz w istocie nie ma interesu prawnego w zaskarżeniu orzeczenia (zob. postanowienie SN z 25 lipca 2023 r., I CSK 3937/22).

Postanowienie SN z dnia 7 marca 2024 r., III CZ 381/23

Standard: 76636 (pełna treść orzeczenia)

Środek zaskarżenia wniesiony przez interwenienta, który nie ma interesu prawnego w kwestionowaniu danego orzeczenia, podlega odrzuceniu.

Wyrok SN z dnia 25 lipca 2023 r., I CSK 3937/22

Standard: 73740 (pełna treść orzeczenia)