Zobowiązanie do poddania się terapii, w szczególności psychoterapii lub psychoedukacji (art. 72 § 1 pkt 6a k.k.)

Nałożenie obowiązku określonego w art. 72 § 1 pkt 6a k.k., wymaga nie tylko zgody skazanego, ale zobowiązanie to może polegać tylko na leczeniu lub terapeutycznym oddziaływaniu w warunkach ambulatoryjnych i w żadnym wypadku nie może odbywać się w zakładzie zamkniętym. To ostatnie jest bowiem niczym innym jak pozbawieniem człowieka wolności osobistej. Każde zaś pozbawienie lub ograniczenie wolności może nastąpić wyłącznie na zasadach i w trybie określonym w ustawie, o czym stanowi art. 41 ust. 1 Konstytucji RP.

Skoro istotą warunkowego przedterminowego zwolnienia jest kontynuowanie procesu resocjalizacji skazanego w warunkach wolnościowych, to nałożone na podstawie art. 159 § 1 k.k.w. w zw. z art. 72 § 1 pkt 6a k.k zobowiązanie go do poddania się terapii może mieć formę wyłącznie terapii ambulatoryjnej. To samo dotyczy zmiany tego obowiązku na podstawie art. 163 § 2 k.k.w., który w żadnym przypadku nie może polegać na umieszczeniu skazanego w zamkniętym zakładzie psychiatrycznym, celem odbycia tej terapii.

Postanowienie SA w Białymstoku z dnia 12 lipca 2017 r., II AKzw 1010/17

Standard: 76379 (pełna treść orzeczenia)