Czyn ciągły a granice oskarżenia
Czyn ciągły (art. 12 k.k.) Związanie sądu granicami aktu oskarżenia; granice aktu oskarżenia
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Jeśli w skardze wskazano, iż przedmiotem zarzutu jest czyn ciągły popełniony w określonych granicach czasowych, to właściwe zdekodowanie woli oskarżyciela prowadzi do przyjęcia, że sąd, w granicach zaskarżenia, zobligowany jest do zbadania wszystkich zachowań składających się na czyn ciągły, także tych, których expressis verbis nie wskazano w skardze. W takiej sytuacji nie mamy bowiem do czynienia z wyjściem poza granice skargi uprawnionego oskarżyciela, lecz z uprawnioną korektą opisu czynu zarzuconego oskarżonemu jako ciągły już w samej skardze.
Wyrok SA w Warszawie z dnia 4 września 2019 r., II AKa 53/19
Standard: 76329 (pełna treść orzeczenia)
Konstrukcja czynu, albo czynu ciągłego z art. 12 kk, pozwala zamieszczać rozstrzygnięcia w wyroku odnoszące się do wielu odrębnie opisanych w akcie oskarżenia zachowań, kwalifikowanych jako jeden czyn oraz jeden czyn ciągły.
Wyrok SA w Wrocławiu z dnia 19 grudnia 2018 r., II AKa 298/18
Standard: 76351 (pełna treść orzeczenia)