Proces subsumpcji stanu faktycznego kumulatywnego zbiegu przestępstw

Z uwagi na regułę wyrażoną w art. 11 § 1 k.k. proces subsumpcji określonego stanu faktycznego musi w takim przypadku przebiegać przez ustalenie, czy zbieg przepisów prawa karnego, których znamiona zostały wyczerpane jednym czynem sprawcy przestępstwa, jest rzeczywisty, czy też ma charakter pozorny (pomijalny). Ustalenie wówczas, czy ma zastosowanie rzeczywisty zbieg przepisów ustawy musi być zatem poprzedzone zastosowaniem reguł wyłączania wielości ocen prawnokarnych.

Proces stosowania tych reguł nie jest procesem łatwym, a zatem i jego efekty mogą być obarczone w większym stopniu błędami, które w konsekwencji będą prowadziły do wadliwego obrazu normatywnego określonego zachowania. Oczywiście błędów tych będzie można uniknąć, gdy tak w doktrynie jak i w orzecznictwie wypracowane są już reguły odnoszące się do oceny relacji pomiędzy określonymi typami przestępstw, których znamiona wyczerpuje określone zachowanie. 

Wyrok SN z dnia 11 grudnia 2012 r., III KK 170/12

Standard: 76255 (pełna treść orzeczenia)