Kwalifikowane typy przestępstwa przeciwko mieniu ze względu na wartość mienia

Przepis art. 294 § 1 k.k. nie określa samodzielnie znamion typu czynu zabronionego, co wyklucza tym samym zastosowanie w przypadku popełnienia przestępstwa oszustwa w typie kwalifikowanym konstrukcji kumulatywnego zbiegu przepisów ustawy określonego w art. 11 § 2 k.k.

Popełniony czyn nie może wypełniać jedynie dyspozycji art. 294 § 1 k.k., gdyż przepis ten przewiduje typy kwalifikowane – z uwagi na znaczną wartość mienia – dla typów podstawowych przestępstw kradzieży, przywłaszczenia, oszustwa, zniszczenia mienia i paserstwa. Dlatego też jest rzeczą oczywistą, że nie można przestępstwa kwalifikować wyłącznie na podstawie art. 294 § 1 k.k. bez powiązania tego przepisu z określonym typem podstawowym przestępstwa przeciwko mieniu (por. wyrok SN z dnia 23 stycznia 2002 r., V KKN 497/99, jak również przepis ten nie może stanowić samoistnej podstawy wymiaru kary.

Wyrok SA w Wrocławiu z dnia 8 listopada 2016 r., II AKa 274/16

Standard: 76205 (pełna treść orzeczenia)

Przepis art. 294 kk nie określa samoistnie znamion żadnego typu czynu zabronionego, a więc nie można przestępstwa kwalifikować wyłącznie na podstawie art. 294 § 1 kk bez powiązania tego przepisu z określonym typem podstawowym przestępstwa przeciwko mieniu.

Przepis art. 294 § 1 k.k. nie określa samodzielnie znamion typu czynu zabronionego, wyklucza to tym samym zastosowanie w przypadku popełnienia oszustwa w typie kwalifikowanym konstrukcji kumulatywnego zbiegu przepisów ustawy określonego w art. 11 § 2 kk. Kumulatywna kwalifikacja nigdy nie może odnosić się do przypadków kwalifikacji złożonej, gdy znamiona jednego typu czynu zabronionego określone są w dwóch lub więcej przepisach. 

Wyrok SA w Warszawie z dnia 13 lipca 2016 r., II AKa 196/16

Standard: 76216 (pełna treść orzeczenia)