Przyjęcie alternatywnego znamienia przestępstwa a zakaz z art. 434 § 1 k.p.k.
Zakaz reformationis in peius (art. 434 k.p.k.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Nie narusza zakazu określonego w art. 434 § 1 k.p.k. zmiana zaskarżonego wyroku polegająca na przyjęciu w opisie czynu, iż fakty uznane za udowodnione wypełniają inne, niż wskazane w tym wyroku, alternatywne znamiona przestępstwa tego samego typu (por. wyroki SN: z dnia 6 lipca 2006 r., V KK 499/05; z dnia 5 maja 2010 r., III KK 386/09; postanowienie SN z dnia 25 lutego 2016 r., V KK 418/15).
W uchwale z dnia 7 czerwca 2002 r., I KZP 16/02, Sąd Najwyższy stwierdził, że jeżeli w dyspozycji normy określającej typ przestępstwa znamię czynności wykonawczej obejmuje alternatywnie dwie lub więcej postaci, to fakt, iż dokonano pierwotnie ustaleń faktycznych odpowiadających jednej z nich, i tylko w opisie czynu przyjęto błędnie inną postać czynności sprawczej, a nawet określono tę czynność pojęciem pozaustawowym, nie prowadzi do naruszenia zakazu wynikającego z art. 443 k.p.k. z tego tylko powodu, że w wyniku ponownego rozpoznania sprawy prawną ocenę czynności sprawczej wyrażono pojęciem ustawowym odpowiadającym dokonanym uprzednio ustaleniom faktycznym.
Uznanie, iż oskarżony J.W. działał na podstawie umowy jako dyrektor spółki, nie zaś prezes jej zarządu, nie stanowi zmiany niekorzystnej dla oskarżonego i nie narusza zasady reformationis in peius.
W obu tych postaciach wskazane określenia są równorzędne, czyn oskarżonego podlegał tożsamej ocenie prawnej i zagrożony był tą samą karą. A zatem nie jest tak, by zastąpienie jednej alternatywy określonej w przepisie przez drugie alternatywnie określone znamię, miało doprowadzić do pogorszenia prawnej sytuacji oskarżonego i do naruszenia zakazu wynikającego z art. 443 k.p.k.
Wyrok SN z dnia 4 grudnia 2019 r., III KK 778/18
Standard: 76093 (pełna treść orzeczenia)
W postępowaniu odwoławczym toczącym się w sprawie, w której nie wniesiono środka odwoławczego na niekorzyść, nie narusza zakazu określonego w art. 434 § 1 k.p.k. zmiana zaskarżonego wyroku polegająca na przyjęciu w opisie czynu, że fakty uznane za udowodnione wypełniają inne, niż wskazane w tym wyroku, alternatywne znamiona przestępstwa tego samego typu.
Postanowienie SN z dnia 25 lutego 2016 r., V KK 418/15
Standard: 76094 (pełna treść orzeczenia)