Jedność czynu w wypadku, gdy działanie sprawcy wypełnia zarówno znamiona przestępstwa umyślnego, jak i przestępstwa nieumyślnego
Jedność, wielość czynów, reguły kolizyjne (art. 11 § 1 k.k.)
Teoretycznie możliwe jest przyjęcie jedności czynu w wypadku, gdy działanie sprawcy wypełnia zarówno znamiona przestępstwa umyślnego, jak i przestępstwa nieumyślnego (przykładowo: umyślne pozbawienie wolności – art. 189 § 1 k.k. – które powoduje /w wyniku zawinionego nieuwzględnienia przez sprawcę np. tego, że cierpiący na cukrzycę pokrzywdzony wymaga regularnej kuracji insulinowej/ nieumyślne narażenie człowieka na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu – art. 160 § 3 w zw. z § 1 k.k.; umyślne niszczenie mienia – art. 288 § 1 k.k. – które powoduje /w wyniku np. przebicia instalacji elektrycznej, spowodowanej nieostrożnym rozkuwaniem muru cudzego budynku/ nieumyślne sprowadzenie niebezpieczeństwa pożaru albo nawet samego pożaru – art. 164 § 2 k.k. w zw. z art. 164 § 1 i art. 163 § 1 pkt 1 k.k. albo art. 163 § 2 k.k. w zw. z art. 163 § 1 pkt 1 k.k.)
Postanowienie SN z dnia 28 marca 2002 r., I KZP 4/02
Standard: 76008 (pełna treść orzeczenia)