Podobieństwo przestępstw określonych w art. 163 § 1 pkt 1 k.k. i przestępstw przeciwko mieniu
Przestępstwa podobne (art. 115 § 3 k.k. ) Sprowadzenie zdarzenia zagrażającego życiu lub zdrowiu albo mieniu w wielkich rozmiarach (art. 163 k.k.)
Przestępstwa określone w art. 163 § 1 pkt 1 k.k. i art. 279 § 1 k.k. należą – przy spełnieniu warunku, że ubocznym dobrem chronionym przez przepis określający przestępstwo sprowadzenia pożaru jest mienie – do tego samego rodzaju, a więc są przestępstwami podobnymi w rozumieniu art. 115 § 3 k.k.
Co prawda w wypadku przestępstwa z art. 163 § 1 pkt 1 k.k. mienie było ubocznym przedmiotem ochrony (głównym było wszak bezpieczeństwo powszechne), ale okoliczność ta dla oceny, czy między tym przestępstwem, a przestępstwem z art. 279 § 1 k.k. (tu głównym przedmiotem ochrony było mienie) zachodziło podobieństwo w sensie wskazanym w art. 115 § 3 k.k., pozostawało bez znaczenia.
Ugruntowany w judykaturze jest pogląd, że podstawą ustalenia przynależności porównywanych typów przestępstw do tego samego rodzaju może być każde z atakowanych nimi dóbr, bez znaczenia, czy mieści się ono w głównym, czy ubocznym przedmiocie ochrony (zob. wyr. SN z 24 sierpnia 2016 r., V KK 33/16)
Postanowienie SN z dnia 14 maja 2019 r., IV KK 742/18
Standard: 75899 (pełna treść orzeczenia)
Przestępstwa rozboju i zniszczenia mienia obejmują swoją ochroną ten sam rodzaj dobra, a więc uznanie ich za przestępstwa podobne w rozumieniu art. 115 § 3 k.k. nie budzi większych zastrzeżeń. Skoro przepis art. 115 § 3 k.k. nakazuje przyjmować podobieństwo m.in. tylko w odniesieniu do przestępstw tego samego rodzaju, to należy go przyjmować w oparciu o bezpośredni przedmiot przestępstwa (przedmiot ochrony). Bezpośrednim przedmiotem przestępstwa z art. 163 § 1 k.k. jest ochrona przed zdarzeniami powszechnie niebezpiecznymi, szczegółowo wymienionymi w tym przepisie. Nie można więc uznać, że przestępstwo to należy do tego samego rodzaju co rozbój, bo jest to całkowicie inna kategoria przestępstw i mają inny bezpośredni przedmiot ochrony.
Wyrok SA w Katowicach z dnia 3 lipca 2003 r., II AKa 214/03
Standard: 75916