Bigamia (art. 206 k.k.)

W stosunku do bigamii wypowiadany jest pogląd, że konstytutywne orzeczenie sądu cywilnego działające wstecz może doprowadzić do uniewinnienia oskarżonego o ten czyn (A. Zbiciak, Prejudykat cywilny i cywilna kwestia prejudycjalna w postępowaniu karnym, Warszawa 2020, s. 269).

Wyrok SN z dnia 21 stycznia 2021 r., V KK 452/19

Standard: 75671 (pełna treść orzeczenia)

Samoistną przyczyną ustania związku małżeńskiego stanowi przewidziane w art. 55 § 1 k.r.o. domniemanie będące następstwem uznania jednego z małżonków za zmarłego. W myśl § 2 tego artykułu, domniemanie to wyraża się zniesieniem względem małżonka, który nie został uznany za zmarłego, zakazu zawierania drugiego małżeństwa (por. wyrok SN z dnia 3 lutego 1970 r., II CR 517/69). Z chwilą zawarcia przez niego drugiego małżeństwa, małżeństwo poprzednie ustaje zarówno wtedy, gdy oboje małżonkowie byli w dobrej wierze, jak i wtedy, gdy w dobrej wierze było tylko jedno z nich, albowiem to drugie małżeństwo może zostać unieważnione tylko wówczas, gdy oboje małżonkowie byli w złej wierze (art. 55 § 2 zdanie drugie k.r.o.). Później powzięta wiedza, że uznany za zmarłego żyje, nie ma wobec tego wpływu na ważność nowego małżeństwa (por. wyrok SN z dnia 14 lutego 1964 r., I CR 996/62).

Uchwała SN z dnia 28 października 2004 r., III CZP 56/04

Standard: 75673 (pełna treść orzeczenia)