Sądowoadministracyjna kontrola odmowy udostępnienia informacji ze względu na tajemnicę przedsiębiorstwa
Odmowa udostępnienia informacji publicznej ze względu na ochronę tajemnicy przedsiębiorstwa (art. 5 ust. 1 u.d.p.) Rozpatrywanie skarg w sądowym postępowaniu administracyjnym (art. 21 u.d.i.p.)
Uzasadnienie decyzji odmawiającej udostępnienia informacji publicznej, na podstawie art. 5 ust. 2 u.d.i.p. z uwagi na tajemnicę przedsiębiorcy, powinno zawierać argumentację na okoliczność spełnienia w sprawie przesłanek formalnych i materialnych tej odmowy. Brak, ogólność lub pozorność takiej argumentacji świadczy o wymagającym uchylenia decyzji naruszeniu formalnym art. 107 § 1 i 3 k.p.a. oraz uchybienie merytoryczne prowadzące do naruszenia przez organ art. 5 ust. 2 u.d.i.p.
Organ rozpoznający wniosek o udostępnienie informacji publicznej zobligowany jest do dokonania analizy i oceny, czy istnieją przesłanki zarówno formalne, jak i materialne dla uznania, że dana informacja stanowi tajemnicę przedsiębiorcy i czy możliwe jest zastosowanie art. 5 ust. 2 u.d.i.p. dla odmowy jej udostępnienia. Nie jest w tym wypadku decydująca wyłącznie subiektywna wola przedsiębiorcy, co do nadania danej informacji klauzuli poufności oraz uznanie jej za mającą walor tajemnicy i sprzeciwianie się przez niego udostępnianiu informacji. W takim przypadku organ musi szczegółowo określić, biorąc pod uwagę podstawy ochrony danych i tajemnicy przedsiębiorcy, z czego wywodzi daną przesłankę i w czym znajduje ona uzasadnienie
Wyrok WSA z dnia 18 stycznia 2024 r., II SA/Go 668/23
Standard: 75222 (pełna treść orzeczenia)
W ramach sądowoadministracyjnej kontroli odmowy udostępnienia wnioskowanych informacji z uwagi na powołane wyżej tajemnice konieczne jest zatem badanie przesłanek materialnych i formalnych tajemnicy przedsiębiorcy.
Wyrok NSA z dnia 5 kwietnia 2013 r., I OSK 195/13
Standard: 75235 (pełna treść orzeczenia)
Nie można w sposób generalny utajnić wszystkich danych (odmówić generalnego dostępu do nich), zwłaszcza informacji pochodzących od przedsiębiorcy, bez wskazania, której dokładnie oferty utajnienie dotyczy i z czego konkretnie utajnienie to wynika.
Wskazanie konkretnej podstawy i zakresu utajnienia danej informacji jest konieczne ze względu na specyficzny charakter objęcia ochroną tajemnicy przedsiębiorcy i danych osobowych. Kontrola sądowa w tym zakresie nie może być iluzoryczna, a w związku z tym musi być ona w zasadzie prowadzona na podstawie dokumentów źródłowych. W takich przypadkach organ musi szczegółowo określić, biorąc pod uwagę podstawy ochrony danych osobowych i tajemnicy przedsiębiorcy, z czego wywodzi daną przesłankę odmowy i w czym znajduje ona uzasadnienie. Dopiero taka argumentacja organu w połączeniu z udostępnionymi sądowi materiałami źródłowymi umożliwi temu sądowi ocenę zasadności zastosowanych przesłanek utajnienia danej informacji publicznej.
Wskazać przy tym należy, że ewentualne przedstawienie sądowi administracyjnemu dokumentów dotyczących innych oferentów- bez dołączania ich do akt administracyjnych (dostępnych dla każdej ze stron)- nie oznacza, iż dokumenty te zostaną udostępnione do wglądu także stronie skarżącej w ramach prawa przeglądania akt sprawy w sądzie. W przypadku, w którym istota sporu sprowadza się do odmowy udostępnienia konkretnych dokumentów (w ramach żądania udostępnienia informacji publicznej), dokumenty takie nie podlegają udostępnieniu zainteresowanemu w trakcie postępowania sądowego. W przeciwnym razie sądowa kontrola byłaby w istocie zbędna w sensie faktycznym (zainteresowany uzyskałby bowiem dostęp do dokumentów przed rozstrzygnięciem zasadności swojej skargi). Aby zapobiec takim sytuacjom, organ przekazując utajnioną dokumentację do sądu administracyjnego, powinien zastrzec, iż zawiera ona dane objęte wnioskiem o udostępnienie informacji publicznej, co do których nastąpiła odmowa ich udostępnienia w drodze decyzji administracyjnej.
Wyrok NSA z dnia 5 kwietnia 2013 r., I OSK 192/13
Standard: 75246 (pełna treść orzeczenia)