Zaliczenie zasądzonej przez sąd karny nawiązki na poczet wysokość zadośćuczynienia postępowaniu cywilnym
Nawiązka (art. 46 § 2 k.k.) Zadośćuczynienie krzywdzie niemajątkowej Compensatio lucri cum damno; zaliczenie korzyści na poczet szkody (art. 361 § 2 k.c.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Na wysokość świadczenia wyrównującego krzywdę powoda, nie ma, w okolicznościach faktycznych tej sprawy, limitującego wpływu fakt nałożenia na sprawcę wypadku przez Sąd karny obowiązku zapłaty na rzecz pokrzywdzonego nawiązki. Co do zasady okoliczność ta powinna być brana pod uwagę przy określeniu wysokości zadośćuczynienia przez Sąd cywilny ale nie oznacza to , że ma to polegać na „mechanicznym „ odliczeniu jej wysokości od świadczenia kompensacyjnego , które przyznaje, a tak wynika z motywów stawianego zarzutu. To uwzględnienie powinno przybrać formę oceny czy indywidualne okoliczności ujawnione w rozstrzyganej sprawie dostatecznie uzasadniają to, aby nawiązka zmniejszyła należne zadośćuczynienie , czy też skala uszczerbku niemajątkowego , w tym trwałość negatywnych następstw zdarzenia szkodzącego przekładających się szczególnie znaczny jego rozmiar, sprzeciwia się temu.
Wyrok SA w Krakowie z dnia 4 maja 2022 r., I ACa 1159/20
Standard: 73943 (pełna treść orzeczenia)
Art. 46 § 3 k.k. (który pozwala na dochodzenie w postepowaniu cywilnym wyłącznie tej części roszczenia, która pozostanie niezaspokojona orzeczeniem o naprawieniu szkody lub o nawiązce) jednoznacznie wskazuje na konieczność „zaliczenia” świadczenia uzyskanego w wyniku orzeczenia nawiązki na poczet wierzytelności o naprawienie szkody (zadośćuczynienie).
Wyrok SA w Szczecinie z dnia 30 kwietnia 2021 r., I ACa 216/21
Standard: 73952 (pełna treść orzeczenia)