Obowiązek współdziałania w umowie o dożywocie (art. 354 § 2 k.c.)

Umowa dożywocia jest stosunkiem zobowiązaniowym, zgodnie z istotą którego wierzyciel powinien współdziałać przy wykonaniu zobowiązania (art. 354 § 2 k.c.). 

Jeżeli strony początkowo za obopólną zgodą funkcjonowały w ten sposób, że poza zapewnieniem powodowi mieszkania, zawiezieniem go czasami do lekarza czy świadczeniem doraźnej pomocy, powód nie domagał się innych świadczeń, to w momencie zmiany tych uzgodnień, powód powinien upomnieć się o wykonanie określonych obowiązków ze strony pozwanego. W przypadku odmowy i dalszego niewywiązywania się nabywcy z obowiązku świadczenia – jak przyjmuje się w doktrynie – dożywotnik powinien wytoczyć powództwo o zasądzenie umówionych świadczeń i ewentualnie o odszkodowanie z tytułu nienależytego wykonania umowy na podstawie art. 471 k.c. Jak przyjmuje się, w takiej sytuacji brak jest nawet podstaw do wystąpienia z roszczeniem o rentę, nie mówiąc już wcale o rozwiązaniu umowy

Wyrok SA w Gdańsku z dnia 2 grudnia 2015 r., V ACa 524/15

Standard: 73568 (pełna treść orzeczenia)