Zarządzanie drogami jako sfera dominium, a nie imperium; podstawa odpowiedzialności zarządcy dróg publicznych za należyte ich utrzymanie
Odpowiedzialność zarządcy dróg - organu administracji rządowej lub jednostki samorządu terytorialnego
Sąd Apelacyjny w obecnym składzie przychyla się do stanowiska odmiennego, wyrażonego również w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 22.02.2019 r. (IV CSK 152/18), że działania zarządców dróg publicznych w zakresie nadzorowania stanu technicznego infrastruktury drogowej nie mają charakteru czynności władczych względem sytuacji prawnej jednostek, a samo utrzymywanie bezpiecznego stanu dróg jest tylko zobowiązaniem skutecznego działania zgodnie z zasadami racjonalnego administrowania, a nie zobowiązaniem rezultatu. W konsekwencji, naruszenie tych obowiązków przez zarządcę drogi rodzi jego potencjalną odpowiedzialność względem poszkodowanych na ogólnych zasadach odpowiedzialności deliktowej z art. 415 k.c., a nie na podstawie szczególnej z art. 417 § 1 k.c.
Wyrok SA w Lublinie z dnia 1 października 2020 r., I ACa 757/19
Standard: 73535 (pełna treść orzeczenia)
Zarządca drogi nadzorując stan infrastruktury drogowej nie wykonuje zadań z zakresu władzy publicznej.
Rozpoznawanie i usuwanie potencjalnych niebezpieczeństw należy do sfery dominium państwa, jest to bowiem działalność organizacyjno - gospodarcza zarządcy.
To czy droga jest w dobrym czy w złym stanie technicznym, nie wpływa bezpośrednio na sferę praw i wolności użytkowników drogi. Zarządy dróg nie mają zasadniczo uprawnień do władczego kształtowania sytuacji prawnej jednostki, w związku z czym zarządzanie drogami nie kwalifikuje się do czynności władczych. Rozpoznawanie i usuwanie potencjalnych niebezpieczeństw należy do sfery dominium państwa, jest to bowiem działalność organizacyjno - gospodarcza zarządcy.
Utrzymywanie bezpiecznego stanu drogi nie jest zobowiązaniem rezultatu, lecz jest zobowiązaniem skutecznego działania zgodnie z zasadami racjonalnego i nowoczesnego administrowania. Stąd też przyjęta przez Sąd podstawa odpowiedzialności pozwanego Powiatu, art. 417 § 1 k.c., jest nietrafna.
Wyrok SN z dnia 22 lutego 2019 r., IV CSK 152/18
Standard: 73533 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 73552