Zakaz zajmowania dodatkowych stanowisk przez prokuratura

Zakaz zajmowania stanowisk, o których mowa w art. 49 ust. 1 ustawy o prokuraturze odnosi się także do prokuratorów w stanie spoczynku i jest zakazem bezwzględnym, który nie może być uchylony w drodze udzielenia prokuratorowi w stanie spoczynku zezwolenia na wykonywanie zawodu radcy prawnego.

Określony w art. 49 ust. 1 ustawy warunek odnosi się do prokuratorów, którzy zajmują lub zamierzają zajmować stanowisko pracownika naukowo-dydaktycznego, dydaktycznego lub naukowego. Potwierdza to przepis art. art. 49 ust. 3 ustawy, który uprawnia Prokuratora Generalnego lub prokuratora apelacyjnego do decydowania jedynie o tym, czy zajmowanie stanowiska naukowo-dydaktycznego, dydaktycznego lub naukowego nie przeszkadza w pełnieniu obowiązków prokuratora, nie zaś o tym, czy zajmowanie przez prokuratora jakiegokolwiek innego stanowiska przeszkadza w pełnieniu takich obowiązków.

Zgodnie z przepisem art. 49 ust. 2 ustawy prokuratorowi nie wolno wykonywać zajęć, które by przeszkadzały mu w pełnieniu obowiązków prokuratora albo mogły uchybiać godności jego urzędu lub podważać zaufanie do jego bezstronności. Z powyższego przepisu wynika bezwzględny zakaz podejmowania i wykonywania przez prokuratora zajęć w tym przepisie określonych. Z kolei przepis art. 49 ust. 3 ustawy przewiduje, iż Prokurator Generalny lub prokurator apelacyjny udziela zezwolenia na wykonywanie innych zajęć niż określone w ust. 2, co oznacza, iż udzielenie zezwolenia należy do uznania tych podmiotów po uprzednim bezspornym ustaleniu, że te zajęcia nie będą przeszkadzać w pełnieniu obowiązków prokuratora i nie będą uchybiać godności jego urzędu lub podważać zaufania do jego bezstronności.

Wykonywanie zawodu radcy prawnego przez osobę wykonującą zawód prokuratora jest „zajmowaniem innego stanowiska” w rozumieniu art. 49 ust. 1 ustawy o prokuraturze i to niezależnie od tego, czy zawód radcy prawnego jest wykonywany w ramach stosunku pracy, na podstawie umowy cywilnoprawnej, w kancelarii radcy prawnego oraz w spółce cywilnej, jawnej lub partnerskiej z wyłącznym udziałem radców prawnych lub radców prawnych i adwokatów, albo w spółce komandytowej, w której komplementariuszami są wyłącznie radcowie prawni lub radcowie prawni i adwokaci, przy czym wyłącznym przedmiotem działalności takich spółek jest świadczenie pomocy prawnej (art. 8 ustawy o radcach prawnych). W konsekwencji należy wykluczyć kwalifikowanie wykonywania zawodu radcy prawnego przez osobę wykonującą zawód prokuratora jako wykonywanie zajęć, o których mowa w art. 49 ust. 2 i 3 ustawy o prokuraturze (por. uz. wyroku SN z dnia 23 listopada 2000 r., I PKN 106/00). Oznacza to w szczególności, iż nie jest prawnie dopuszczalne udzielenie osobie wykonującej zawód prokuratora zezwolenia na wykonywanie zawodu radcy prawnego, a prokurator, który wykonuje taki zawód dopuszcza się rażącego naruszenia przepisu art. 49 ust. 1 ustawy o prokuraturze.

Postanowienie SN z dnia 6 kwietnia 2001 r., III SZ 2/01

Standard: 73395 (pełna treść orzeczenia)