Niedopuszczalność łącznego rozpoznawania spraw wszczętych oddzielnymi wnioskami o wpis w księdze wieczystej

Chociaż regulacja postępowania wieczystoksięgowego nie zawiera normy, która wprost eliminuje możliwość łącznego rozpoznawania przez sąd wieczystoksięgowy spraw wszczętych oddzielnymi wnioskami o wpis w księdze wieczystej, to jednak możliwość taką należy wykluczyć jako sprzeczną z kognicją sądu wieczystoksięgowego, określoną w art. 6268 § 2 k.p.c. W myśl normy wyrażonej w tym przepisie sąd wieczystoksięgowy rozpoznaje wniosek o wpis jedynie w oparciu o treść wniosku, dołączonych do wniosku dokumentów i treść księgi wieczystej.

Nie budzi wątpliwości, że dokonanie wpisu nie jest dopuszczalne w oparciu o materiał inny, niż określony w art. 626[8] § 2 k.p.c. Nawet poprzednio obowiązujący art. 46 ust. 2 u.k.w.h., niemający obecnie odpowiednika, pozwalał sądowi wieczystoksięgowemu na uwzględnienie okoliczności znanych urzędowo jedynie jako podstawy oddalenia wniosku o wpis, a nie jego uwzględnienia (por. postanowienie z dnia 9 grudnia 2010 r., IV CSK 168/10, niepubl.). Z tych względów uznać należy, że Sąd Okręgowy naruszył art. 219 w zw. z art. 13 ust. 2 k.p.c. przez to, że nie uwzględnił podniesionego przez uczestnika w apelacji zarzutu naruszenia tego przepisu, kwestionującego przyjętą przez Sąd Rejonowy dopuszczalność dokonania wpisu żądanego wnioskiem o sygn. Kw nr „X” na podstawie dokumentów dołączonych do wniosku o sygn. Kw nr „Y” z uwagi na łączne rozpoznanie obu spraw. 

Postanowienie SN z dnia 1 grudnia 2011 r., I CSK 83/11

Standard: 73255 (pełna treść orzeczenia)