Sponsoring

Umowa sponsoringu należy do kontraktu nienazwanego, w ramach którego sponsor zobowiązuje się do finansowania określonego przedsięwzięcia w sferze kultury, sztuki, nauki, edukacji, czy sportu, zaś w zamian sponsorowany zobowiązuje się do promowania działalności gospodarczej sponsora np. poprzez prezentowanie i propagowanie produktu sponsora określonym kręgom odbiorców.

Jest to umowa konsensualna, dwustronnie zobowiązująca, odpłata i wzajemna.

Ze względu na zaangażowanie przez sponsora środków pieniężnych w realizację tego rodzaju umowy, najbardziej właściwym jest kwalifikowanie tej umowy w grupie umów związanych z obrotem pieniężnym. Sponsorowany oczekuje od sponsora udostępnienia mu określonych środków pieniężnych dla realizacji własnych zamierzeń, zaś sponsor oczekuje uzewnętrznienia w określony sposób faktu sponsoringu. Wypełnienie tego obowiązku przez sponsorowanego wymaga najczęściej współdziałania ze strony sponsora, polegającego w szczególności na dostarczaniu materiałów promocyjnych, reklamowych, także sprzętu technicznego umożliwiającego wykonywanie umowy. Umowę sponsoringu charakteryzuje również nieekwiwalentność wzajemnych świadczeń stron, a zrównoważenie tych świadczeń może być osiągnięte po pewnym czasie jej trwania. Z tego względu trudno jest określić zakres korzyści uzyskanych przez sponsora. Kryterium dla oceny tych korzyści nie może być wzrost obrotów sponsora i większego znaczenia nie ma przeprowadzanie badań statystycznych. Może się bowiem okazać, ze sponsor nic nie uzyska w związku z zawarciem umowy, a zatem korzyści będą oznaczać szansę, nadzieje na ich uzyskanie. Jednak brak ekwiwalentności świadczeń nie wyłącza wzajemnego charakteru umowy sponsoringu.

Sponsoring może obejmować dobra o charakterze osobistym przez co trudno zastosować zasadę ekwiwalentności. Niemniej jednak tego rodzaju umowa zapewnia korzyści obu stronom, z tym że w przypadku sponsora będą to korzyści niemajątkowe, trudne do oszacowania, jak również zwiększenie jego renomy rynkowej lub społecznej.

W umowach sponsoringu, zwłaszcza w tym, w których, ze względu na ich przedmiot, zakładane są przez obie strony korzyści majątkowe, nie  jest wykluczone zastrzeżenie kodeksowej kary umownej jako naprawienie szkody wynikłej z niewykonania lub nienależyte wykonania przez sponsorowanego obowiązków o charakterze niepieniężnym (art. 483 k.c.). Na zasadach ogólnych sponsor jest też uprawniony do dochodzenia odszkodowania w ramach odpowiedzialności kontraktowej sponsorowanego (art. 471 i n. k.c.)

Wyrok SN z dnia 9 lipca 2021 r., I CSKP 208/21

Standard: 72782 (pełna treść orzeczenia)