Ograniczenie ze względu na interes publiczny - obsługa ruchu lotniczego

Konstytucyjne podstawy ograniczenia prawa własności

Możliwość ograniczenia prawa własności dla realizacji celu publicznego przewidziana jest też w art. 21 ust. 2 Konstytucji RP z 2 IV 1997 r. (Dz. U. 78 p. 483). Artykuł 6 ust. 1b ustawy z 21 VIII 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tj. Dz. U. 04.261. 2603, ze zm.) wprost natomiast stanowi, iż celem takim jest wydzielanie gruntów pod lotniska, urządzenia i obiekty do obsługi ruchu lotniczego, w tym rejonów podejść oraz budowa i eksploatacja tych lotnisk i urządzeń. Realizacja celu publicznego służy zaspokajaniu szeroko rozumianych potrzeb społecznych, powszechnie użytecznych, a także strategicznych dla gospodarki Państwa lub jego bezpieczeństwa i takim właśnie celom służy lotnisko publiczne krajowe, czy też międzynarodowe. Z tego też punktu widzenia zgłoszone powództwo windykacyjne, w skrajnie rozważanym wariancie, musiałoby być uznane za sprzeczne i ze społeczno - gospodarczym przeznaczeniem prawa i z zasadami współżycia społecznego i skutkować uznaniem nadużycia przez powodów przysługującego im prawa podmiotowego do nieruchomości w aspekcie treści przepisu art. 5 k.c., który w sytuacji takiego procesu musi być stosowany z dużą ostrożnością. Trudno jednak wyobrazić sobie klarowniejszą sytuację przy powództwie windykacyjnym co do nieruchomości, która mogłaby uzasadniać jego oddalenie w oparciu o przepis art. 5 k.c., niż występującą w nin. procesie.

Wyrok SA w Warszawie z dnia 2 lutego 2009 r., VI ACa 606/08

Standard: 4985

Serwis wykorzystuje pliki cookies. Korzystając z serwisu akceptujesz politykę prywatności i cookies.