Niedopuszczalność skargi sędziego o stwierdzenie niezgodności wytyku judykacyjny
Dopuszczalność skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia w orzeczniczej praktyce
Niedopuszczalna jest skarga sędziego o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia sądu drugiej instancji zawierającego wytyk judykacyjny, w sytuacji, w której skarżący wskazuje jako szkodę nieawansowanie do sądu wyższego rzędu i nieuzyskanie w związku z tym odpowiednio wyższego wynagrodzenia.
Brak adekwatnego związku przyczynowego pomiędzy wydaniem zaskarżonego postanowienia, a nieaawansowaniem przez skarżącą do sądu wyższego szczebla. Awans sędziego na stanowisko sędziowskie w sądzie wyższego szczebla nie jest awansem automatycznym. Jest wynikiem postępowania konkursowego. Krajowa Rada Sądownictwa, podejmując uchwałę o przedstawieniu bądź nieprzedstawieniu Prezydentowi RP kandydatury na stanowisko sędziowskie nie jest związana wytykiem judykacyjnym udzielonym kandydatowi. Krajowa Rada Sądownictwa ma autonomię w ocenie kompetencji kandydata, może więc przedstawić z wnioskiem o powołanie kandydata, któremu sąd wyższej instancji wytknął uchybienie, a także może nieprzedstawić kandydata mimo braku wytyków.
Postanowienie SN z dnia 19 sierpnia 2010 r., I CNP 5/10
Standard: 70981 (pełna treść orzeczenia)
Postanowienie sądu odwoławczego o wytknięciu uchybienia w sądzeniu sądowi pierwszej instancji wydane na podstawie art. 40 ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych, która nie zawiera w tym zakresie odesłania do przepisów kodeksu postępowania cywilnego, nie podlega zaskarżeniu skargą o stwierdzenie niezgodności z prawem. Wniesiona skarga podlegała więc odrzuceniu stosownie do art. 424[8] § 1 k.p.c.
Wytknięcie uchybienia jest rozwiązaniem swoistym, które łączy cechy nadzoru judykacyjnego z nadzorem administracyjnym. Jest to instytucja o charakterze sądowym, gdyż następuje ono w toku instancji w związku z toczącym się postępowaniem, a organem właściwym jest sąd orzekający w drugiej instancji. Wytyk podejmowany jest w interesie strony postępowania, aby zapobiec obrazie przepisów w przyszłości. „Oczywista obraza przepisów” stanowiąca przesłankę udzielenia wytyku nie nawiązuje do regulacji procesowych i nie można jej utożsamiać z wynikiem tego postępowania. Stwierdzenie i wytknięcie uchybienia nie ma wpływu na rozpoznanie sprawy. Do udzielenia wytyku nie mają zastosowania przepisy rządzące postępowaniem w sprawie, w związku z którą doszło do wytknięcia, ponieważ kwestia ta nie należy do postępowania w sprawie.
Postanowienie SN z dnia 9 października 2009 r., I CNP 61/09
Standard: 74025 (pełna treść orzeczenia)