Wymóg oznaczenia świadczenia
Świadczenie w stosunku cywilnoprawnym
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Nie można wykluczyć, że kryterium, na podstawie którego strona jest uprawniona do określenia wysokości świadczenia wynika nie z treści samych oświadczeń woli stron, lecz z innych czynników, które na podstawie art. 56 k.c. współkształtują treść stosunku prawnego, tj. z zasad współżycia społecznego lub z ustalonych zwyczajów.
Wyrok SN z dnia 26 października 2023 r., II CSKP 863/23
Standard: 80928 (pełna treść orzeczenia)
Nie każde współdziałanie podmiotów prawnych oznacza, że podmioty te łączy umowa. We współczesnych stosunkach gospodarczych występuje rozmaitość umów i porozumień organizujących współdziałanie kontrahentów w bliższym czasie bądź w okresie wieloletnim. Obok umów o świadczenie bezpośrednie ukształtowały się umowy ramowe, których konstrukcja zakłada zorganizowanie i realizację współdziałania gospodarczego. Nawet jednak w umowach ramowych istnieje nawiązanie do przyszłego skonkretyzowanego świadczenia. Prawu polskiemu (art. 353 § 1 k.c.) obca jest konstrukcja umowy, w którym świadczenie w ogóle się nie pojawia. Samo „związanie się na przyszłość w zakresie realizacji wspólnych inwestycji budowlanych” nie prowadzi do zawarcia umowy, jeżeli strony nie ustalą jakie konkretnie, na jakich zasadach wspólne inwestycje budowlane chcą w przyszłości prowadzić.
Wyrok SA w Poznaniu z dnia 26 lutego 2015 r., I ACa 653/14
Standard: 80281 (pełna treść orzeczenia)