Podstawy powstania służebności gruntowej

Do powstania służebności gruntowych dochodzi na podstawie:

• czynności prawnej (art. 245 k.c.),
• orzeczenia sądowego (ustanowienie służebności drogi koniecznej – art. 145 k.c., służebności budynkowej – art. 151 k.c., służebności gruntowej przy zniesieniu współwłasności – art. 212 k.c., w razie działu spadku – art. 212 § 1 zdanie drugie w związku z art. 1035 k.c. lub podziału majątku wspólnego – art. 212 § 1 zdanie drugie k.c. w związku z art. 46 k.r.o. i art. 1035 k.c.), a także orzeczenia administracyjnego (art. 112 ust. 2 i art. 120 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, jedn. tekst: Dz.U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 ze zm.)

 Źródłem powstania służebności gruntowej może być także zasiedzenie, co stanowi jej cechę wyróżniającą w tym znaczeniu, że służebność gruntowa jest jedynym ograniczonym prawem rzeczowym, które może powstać ex lege w wyniku zasiedzenia. Ustawodawca potraktował zasiedzenie służebności gruntowej w sposób szczególny także przez wprowadzenie ograniczenia polegającego na tym, że może być nabyta tylko wtedy, gdy posiadanie nieruchomości polega na korzystaniu z trwałego i widocznego urządzenia.

Uchwała SN z dnia 9 sierpnia 2011 r., III CZP 10/11

Standard: 70478 (pełna treść orzeczenia)