Skarga kasacyjna od wyroku oddalającego apelację złożona przez stronę, która nie wniosła apelacji

Pogląd o niedopuszczalności zaskarżenia kasacją wyroku oddalającego apelację przez stronę, która nie wniosła apelacji, jest aktualna tylko w stosunku do współuczestników nie objętych hipotezami art. 73 i 378 § 2 (przed dniem 1 lipca 2000 r. – 378 § 3) w związku z art. 363 § 3 k.p.c. 

Po wprowadzeniu w dniu 1 lipca 1996 r. kasacji trudniej także przyjąć, jak to czyniono na tle art. 384 k.p.c. (zob. wypowiedzi piśmiennictwa uchwały SN (7)  z dnia 12 czerwca 1967 r., III CZP 25/67 – odpowiednika obecnego art. 378 § 2 k.p.c. – że wyrok sądu pierwszej instancji staje się prawomocny w stosunku do współuczestników materialnych, którzy nie wnieśli środka odwoławczego, z chwilą oddalenia tego środka lub jego uwzględnienia bez skorzystania z możliwości, jaką daje art. 378 § 2 (przed dniem 1 lipca 2000 r. – art. 378 § 3) k.p.c.

Skoro kasacja jest co do zasady dopuszczalna od wyroku sądu drugiej instancji, jeżeli jego treścią nie jest uchylenie zaskarżonego orzeczenia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania, obrona we wspomnianej sytuacji takiego stanowiska, jak wyżej wskazane, zakłada wykazanie niedopuszczalności wniesienia kasacji przez współuczestników, którzy nie zaskarżyli wyroku sądu pierwszej instancji z określonej szczególnej przyczyny, np. z powodu braku interesu prawnego w zaskarżeniu (co oczywiście musi się łączyć z uznaniem interesu w zaskarżeniu za przesłankę dopuszczalności kasacji).

Postanowienie SN z dnia 16 listopada 2000 r., III CZ 91/00

Standard: 70444 (pełna treść orzeczenia)