Wznowienie postępowania w zw. z utratą mocy obowiązującej przepisu

Skutek prawny w postaci utraty mocy obowiązującej przepisu jest elementem procesu stosowania prawa, a nie okolicznością faktyczną w rozumieniu art. 403 § 2 k.p.c. 

Stosowania prawa nie można utożsamiać z okolicznością faktyczną, a tym bardziej ze środkiem dowodowym. Stosowanie prawa, obejmujące także dokonywanie jego wykładni, jest przejawem określonego procesu myślowego uprawnionego podmiotu, który to proces może doprowadzić do określonych skutków prawnych, w tym m.in. także do wygaszenia mocy obowiązującej przepisu. Takiego skutku prawnego nie można jednak utożsamiać z okolicznością faktyczną w rozumieniu art. 403 § 2 k.p.c., ponieważ są to pojęcia pochodzące z dwóch różnych płaszczyzn. Utrata mocy obowiązującej przepisu jest postacią określonego skutku prawnego, którego w płaszczyźnie ocen jurydycznych nie można utożsamiać z okolicznością faktyczną.

Postanowienie SN z dnia 6 lipca 2011 r., I CZ 43/11

Standard: 70438 (pełna treść orzeczenia)