Odmienna ocena sądu II instancji kwalifikacji prawnej ustaleń faktycznych sądu I instancji
Nowe okoliczności faktyczne i dowody, powołane po raz pierwszy przed sądem apelacyjnym (art. 381 k.p.c.)
Sąd meriti nie jest związany wskazaną przez powoda podstawą prawną roszczenia, lecz zobowiązany jest rozpatrzyć sprawę wszechstronnie i wziąć pod uwagę wszystkie przepisy prawne, które powinny być zastosowane w danej sprawie; przed zastosowaniem określonej podstawy prawnej, niewskazanej przez powoda, sąd powinien o tym poinformować strony i umożliwić im zajęcie stanowiska procesowego.
Wyrok SN z dnia 26 lutego 2021 r., II CSKP 29/21
Standard: 72372 (pełna treść orzeczenia)
Przy rozstrzyganiu spraw w sądowym postępowaniu cywilnym następuje ustalenie stanu faktycznego sprawy i jego kwalifikacja prawna. Często dla dokonania kwalifikacji stanu faktycznego konieczne jest dokonanie pewnych ocen, które nie są już ustaleniami dotyczącymi faktów, a jeszcze nie są kwalifikacją prawną konkretnego stanu faktycznego w wąskim tego słowa znaczeniu. Dotyczy to zwłaszcza stosowania przepisów zawierających klauzule generalne.
Czynienie ustaleń faktycznych i ich ocena często przeplatają się i ich ścisłe rozgraniczenie jest trudne. Uwagi te mają na celu wskazanie na problemy w kwalifikowaniu określonych czynności jako dokonywania ustaleń faktycznych, w odróżnieniu od ich kwalifikacji prawnej.
Nie budzi wątpliwości, że sąd drugiej instancji jest uprawniony do dokonania odmiennej niż sąd pierwszej instancji oceny prawnej ustaleń poczynionych przez sąd pierwszej instancji (por. wyrok z dnia 21 lutego 1997 r., I PKN 7/97).
Wyrok SN z dnia 17 lutego 1998 r., I PKN 572/97
Standard: 70342 (pełna treść orzeczenia)