Solidarna odpowiedzialność nabywcy i zbywcy zorganizowanej części przedsiębiorstwa (art. 55[4] k.c.)

Zważywszy na ochronę wierzycieli zbywcy, odpowiedzialność, o której mowa w art. 55[4] k.c. za zobowiązania o charakterze cywilnoprawnym, związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa ponosi także nabywca zorganizowanej części przedsiębiorstwa (por. wyrok SN z 9 lutego 2011 r., V CSK 213/10) i wówczas jego odpowiedzialność ogranicza się do wartości nabytej zorganizowanej części przedsiębiorstwa (argumentum a maiori ad minus).

Artykuł 554 k.c. jest odpowiednikiem dawnego art. 526 k.c., który został skreślony na mocy powołanej noweli z dnia 14 lutego 2003 r. Przeniesienie przepisu art. 526 k.c. do księgi pierwszej k.c. wiąże się z nowym ujęciem przedsiębiorstwa oraz skutków jego zbycia.

Uregulowanie art. 55[4] k.c., stanowi najważniejszy przewidziany w k.c. przypadek przystąpienia do długu z mocy ustawy. W związku z tym, orzecznictwo i doktryna ukształtowane na tle art. 526 k.c. zachowują - co do zasady - aktualność również przy interpretacji art. 55[4] k.c. Przystąpienie do długu stanowi takie przekształcenie podmiotowe stosunku zobowiązaniowego po stronie dłużnika, że do dotychczasowego zobowiązania dłużnika przystępuje osoba trzecia w charakterze dłużnika solidarnego, przy czym nie powoduje to zwolnienia dotychczasowego dłużnika z długu. Z uwagi na skutek przystąpienia do długu określa się je niekiedy mianem „łącznego”, „kumulatywnego” przejęcia długu, w odróżnieniu od właściwego przejęcia długu, który określa się jako translatywne (art. 519 i n. k.c.).

Wyrok SN z dnia 15 marca 2018 r., III CSK 378/16

Standard: 74348 (pełna treść orzeczenia)