Ochrona dobrego imienia Narodu Polskiego

Instytucja dóbr osobistych jako kategoria indywidualna nie służy ochronie interesu publicznego.

Ochrona Narodu, w tym jego dobrego imienia, realizowana jest w prawie polskim na podstawie odrębnych przepisów.

Zgodnie z art. 53o ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu (tekst jednolity: Dz. U. z 2023 r., poz. 102), do ochrony dobrego imienia Rzeczypospolitej Polskiej i Narodu Polskiego odpowiednie zastosowanie mają przepisy k.c. o ochronie dóbr osobistych. Powództwo o ochronę dobrego imienia Rzeczypospolitej Polskiej lub Narodu Polskiego może wytoczyć organizacja pozarządowa w zakresie swoich zadań statutowych. Odszkodowanie lub zadośćuczynienie przysługują Skarbowi Państwa. Uprawnień takich nie mają natomiast osoby fizyczne, w tym powódka. 

Nie uzasadnia przypisania możliwości indywidualnego dochodzenia ochrony dobrego imienia Narodu Polskiego dobro osobiste w postaci tożsamości narodowej, bowiem to odnosi się wyłącznie do zindywidualizowanej cechy tożsamościowej osoby fizycznej, natomiast za taką nie można uznać wartości dobra Narodu jako zbiorowości. Z kolei publiczne znieważenie Narodu polskiego stanowi przestępstwo zagrożone karą pozbawienia wolności do lat trzech (art. 133 k.k.).

Wyrok SN z dnia 7 marca 2023 r., II CSKP 659/22

Standard: 69441 (pełna treść orzeczenia)