Zasiedzenie nieruchomości władanej dla dobra innych pro publico bono

Władanie nieruchomością dla dobra innych (pro publico bono, władztwo publiczne) nie stanowi posiadania prowadzącego do nabycia własności przez zasiedzenie.

Władanie nieruchomościami przez wnioskodawcę miało charakter władztwa publicznego, sprawowanego pro publico bono, a nie było posiadaniem rzeczy dla siebie (animus rem sibi habendi), która to postać władztwa jest - zgodnie z art. 336 k.c. w zw. z art. 172 k.c. - nieodzownym warunkiem prowadzącym do nabycia własności przez posiadacza w drodze zasiedzenia. Władanie nieruchomością dla dobra innych, określane mianem władztwa publicznego, nie spełnia wymogu przesłanki zasiedzenia, jaką jest charakter posiadania właścicielskiego, a tym samym nie może doprowadzić władającego nieruchomością do nabycia w tym trybie jej własności (por. uz. uchwały pełnego składu Izby Cywilnej SN z dnia 26 października 2007 r., III CZP 30/07)

 Postanowienie SN z dnia 17 maja 2012 r., I CSK 408/11

Standard: 69371 (pełna treść orzeczenia)