Stwierdzenie treści prawa obcego z urzędu przez sąd

Zasada iura novit curia nie może bowiem mieć zastosowania w razie potrzeby poznania obcego prawa. W piśmiennictwie wyraźnie podkreślono, że zebranie informacji o treści obcego prawa jest obowiązkiem sądu, a strona może być w tym zakresie jedynie pomocna i nie mogą wynikać dla niej żadne ujemne skutki procesowe z faktu, że nie zdoła ona przedstawić w tym zakresie stosownych informacji.

Przepis art. 1143 k.p.c. [art. 51a u.s.p] pozostawia oczywiście Sądowi pewną swobodę wyboru środków pozwalających na poznanie treści obcego prawa. W razie jednak zaistnienia trudności z pozyskaniem przez Sąd wiedzy o treści prawa obcego, niezbędnej dla rozstrzygnięcia sporu, Sąd powinien rozważyć potrzebę sięgnięcia po środki określone w art. 1143 § 1 i § 3 k.p.c. [art. 51a u.s.p].

Wyrok SN z dnia 11 sierpnia 2004 r., II CK 489/03

Standard: 69262 (pełna treść orzeczenia)