Port lotniczy jako przedsiębiorstwo wprawiane w ruch za pomocą sił przyrody

Nie jest oczywiste uznanie portu lotniczego za przedsiębiorstwo wprawiane w ruch za pomocą sił przyrody, jak przyjął to Sąd Najwyższy w wyroku z 25 maja 2012 r., I CSK 509/11. Należy się zgodzić, że korzystanie z sił elementarnych jest bez wątpienia warunkiem sine qua non funkcjonowania portu lotniczego, gdyż pozostaje niezbędne do poruszania się samolotów. Samoloty te należą jednak do innych przedsiębiorstw, a port lotniczy zapewnia jedynie infrastrukturę do korzystania z nich. Na podobnej zasadzie ruch pojazdów jest konieczny do funkcjonowania parkingu strzeżonego, jednak wątpliwe byłoby uznanie samego takiego parkingu za przedsiębiorstwo wprawiane w ruch za pomocą sił przyrody. Pominięcie wykorzystania sił elementarnych przez samoloty nie wyklucza jeszcze a limine uznania portu lotniczego za przedsiębiorstwo wprawiane w ruch za pomocą sił przyrody, gdyż dla obsługi podróżnych i samolotów wykorzystuje ono własne pojazdy i różne inne urządzenia. Można jednak argumentować, że wykorzystanie to ma jedynie charakter pomocniczy i nie musi mieć miejsca w przypadku każdego portu lotniczego.

Uchwała SN z dnia 28 października 2022 r., III CZP 100/22

Standard: 69036 (pełna treść orzeczenia)

Ruch tego rodzaju przedsiębiorstwa wiąże się ze znacznym stopniem ryzyka możliwości wyrządzenia szkody osobom trzecim, a użycie urządzeń technicznych, o znacznym stopniu komplikacji technicznej ma charakter powszechny (wyrok SN z dnia 10 października 2008 r., II CSK 232/08). Definicji tej odpowiada pozwane Przedsiębiorstwo PORTY LOTNICZE, którego działalność polega na obsłudze startów i lądowań przewoźników lotniczych, a jego siła napędową jako całości są siły przyrody.

Wyrok SN z dnia 25 maja 2012 r., I CSK 509/11

Standard: 69037 (pełna treść orzeczenia)