Pozbawienie wykonalności wyroku zasądzającego świadczenie w wykonaniu umowy uznanej za nieważną
Powództwo opozycyjne na podstawie art. 840 § 1 pkt 2 k.p.c. Nieważność czynności prawnej, granice swobody umów (art. 58 i 353[1] k.c.)
Prawomocny wyrok ustalający nieważność umowy nie pozbawia wykonalności wcześniejszego prawomocnego wyroku zasądzającego świadczenie w wykonaniu tej umowy.
W braku tożsamości podmiotowej rozstrzygnięcie określonego zagadnienia przy orzekaniu w jednej sprawie nie wyłącza dopuszczalności jego badania i oceny w innej sprawie. Osoby, które nie były stronami i których nie obejmuje z mocy przepisu szczególnego rozszerzona prawomocność materialna wcześniejszego wyroku, nie są pozbawione możliwości realizowania swego prawa we własnej sprawie, także wtedy, gdy łączy się to z kwestionowaniem oceny wyrażonej w innej sprawie w zakresie przesłanek orzekania (zob. wyrok SN z dnia 22 czerwca 2010 r., IV CSK 359/09).
Wyrok ustalający nieważność umowy pożyczki przy równoczesnym istnieniu tytułu wykonawczego, umożliwiającego pozwanej A. S. zaspokojenie stwierdzonej nim wierzytelności z nieruchomości skarżących, nie eliminuje możliwości wszczęcia egzekucji ani nie usuwa niepewności stanu prawnego. Z tej przyczyny należy przyjąć, że skarżący nie mają interesu prawnego, o którym mowa w art. 189 k.p.c., w żądaniu ustalenia nieważności umowy pożyczki.
Wyrok SN z dnia 7 grudnia 2012 r., II CSK 143/12
Standard: 68638 (pełna treść orzeczenia)