Nieruchomości ziemskie na gruncie dekretu PKWN

Z przepisu art. 2 ust. 1 lit. b) dekretu PKWN wynika, że na cele reformy przeznaczone były nieruchomości ziemskie stanowiące własność obywateli Rzeszy Niemieckiej nie - Polaków i obywateli polskich narodowości niemieckiej. Przepis dotyczył dwóch, kategorii obywateli: obywateli Rzeszy Niemieckiej nie - Polaków i obywateli polskich narodowości niemieckiej. W odniesieniu do grupy pierwszej chodziło o osoby, które miały obywatelstwo Rzeszy i jednocześnie nie były Polakami. Jeżeli były Polakami, to mimo obywatelstwa Rzeszy, ich nieruchomości w trybie przepisów tego dekretu nie przechodziły na własność Skarbu Państwa.

Na cele reformy rolnej przeznaczone były zatem, zgodnie z art. 2 ust. 1 lit. b) dekretu o przeprowadzeniu reformy rolnej, nieruchomości ziemskie będące własnością dwóch kategorii podmiotów, tzn. obywateli Rzeszy Niemieckiej nie - Polaków i obywateli polskich narodowości niemieckiej. Nieruchomości objęte działaniem dekretu przechodziły na rzecz Skarbu Państwa bezzwłocznie (ex lege), bez żadnego wynagrodzenia, wpis prawa własności na rzecz Skarbu Państwa następował na wniosek właściwego wojewódzkiego urzędu ziemskiego, a podstawę dokonania wpisu w księdze hipotecznej (gruntowej) stanowiło zaświadczenie wojewódzkiego urzędu ziemskiego, stwierdzające, że nieruchomość ziemska jest przeznaczona na cele reformy rolnej. 

Wyrok SN z dnia 24 sierpnia 2011 r., IV CSK 602/10

Standard: 68172 (pełna treść orzeczenia)

Nieruchomość ziemska w rozumieniu art. 2 ust. 1 dekretu z dnia 6 września 1944 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej (Dz.U. z 1945 r. Nr 3, poz. 13 ze zm.) to nieruchomość o charakterze rolniczym, która była lub mogła być wykorzystana do prowadzenia działalności wytwórczej w rolnictwie w zakresie produkcji roślinnej, zwierzęcej i sadowniczej.

Wyodrębnienie prawne lub fizyczne części nieruchomości ziemskiej, skutkujące utratą przez nią takiego charakteru ze względu na zmianę przeznaczenia gruntu, musiało nastąpić przed dniem 1 września 1939 r.

Wyrok SN z dnia 17 lutego 2010 r., IV CSK 345/09

Standard: 72036 (pełna treść orzeczenia)