Powiązanie zapłaty kary umownej z możliwością domagania się wykonania zobowiązania; akcesoryjny charakter kary umownej
Kara umowna (art. 483 k.c.)
Żądanie zapłaty kary umownej jest powiązane z możliwością domagania się wykonania zobowiązania. Dlatego też Przedawnienie roszczenia o wykonanie zabezpieczanego zobowiązania powoduje nieskuteczność dalszego naliczania kary umownej, a wygaśnięcie zabezpieczanego zobowiązania – wygaśnięcie prawa do naliczania kary umownej za zwłokę czy opóźnienie.
Wyrok SN z dnia 17 sierpnia 2022 r., II CSKP 326/22
Standard: 67697 (pełna treść orzeczenia)
Zgodnie z obowiązującym stanowiskiem doktryny i orzecznictwa kara umowna ma charakter świadczenia ubocznego (akcesoryjnego), warunkowego i pozostaje w ścisłym związku z zobowiązaniem głównym. Jako zobowiązanie akcesoryjne dzieli „losy prawne" zobowiązania głównego.
Akcesoryjny charakter kary umownej oznacza, że jej zastrzeżenie jest wiążące dla stron tylko wtedy, gdy strony związane są zobowiązaniem, którego naruszenia (niewykonania lub nienależytego wykonania) kara dotyczy.
Nieważność lub bezskuteczność umowy przewidującej karę umowną, pociąga za sobą wygaśnięcie obowiązku zapłaty kary umownej. Podobnie jest w przypadku wygaśnięcia zobowiązania głównego.
W przepisie art. 483 § 1 kc pojęcie umowa zostało użyte w znaczeniu technicznoprawnym i powinno być rozumiane jako zgodne oświadczenie woli stron co do powstania obowiązku świadczenia kary umownej.
Wyrok SA w Lublinie z dnia 9 października 2014 r., I ACa 401/14
Standard: 7480 (pełna treść orzeczenia)