Umocowanie pełnomocnika procesowego do wniesienia zażalenia do SN

Pełnomocnictwo procesowe obejmuje z mocy samego prawa umocowanie do wniesienia zażalenia do Sądu Najwyższego i udziału w postępowaniu zażaleniowym (art. 91 k.p.c.).

Zażalenie do Sądu Najwyższego przewidziane w art. 394[1] k.p.c. nie jest szczególnym środkiem zaskarżenia. Celem tej instytucji jest dokonanie przez Sąd Najwyższy kontroli instancyjnej określonych orzeczeń sądu drugiej instancji, czyli sprawdzenie ich legalności i zasadności. Płynie stąd wniosek, że zażalenie, o którym mowa, jest środkiem odwoławczym rozpoznawanym przez Sąd Najwyższy w toku instancji. Do wniesienia zażalenia do Sądu Najwyższego wystarczy więc pełnomocnictwo procesowe, które – zgodnie z art. 91 k.p.c. – obejmuje z mocy samego prawa umocowanie do wszystkich łączących się ze sprawą czynności procesowych.

 Postanowienie SN z dnia 11 lipca 2014 r., III CZ 29/14

Standard: 67311 (pełna treść orzeczenia)