Nagroda jubileuszowa jako składnik wynagrodzenia

Nagroda jubileuszowa jest składnikiem wynagrodzenia za pracę, jeżeli jej charakter odpowiada cechom pojęciowym premii, tj. poddaje się kontroli co do przesłanek przyznawania i ustalenia jej wysokości.

Postanowienia zakładowego układu zbiorowego pracy dotyczące nagród jubileuszowych nie mają zastosowania do osób zarządzających zakładem w imieniu pracodawcy z mocy art. 241[26] § 2 k.p. 

Wyrok SN z dnia 23 sierpnia 2022 r., II PSKP 8/22

Standard: 66946 (pełna treść orzeczenia)

Gratyfikacja jubileuszowa nie stanowi powszechnego obligatoryjnego składnika wynagrodzenia za pracę mającego oparcie w Kodeksie pracy, lecz jest świadczeniem branżowym lub zakładowym, przysługującym na podstawie konkretnego przepisu płacowego, na warunkach w tym przepisie określonych (por. wyrok SN z dnia 22 stycznia 2002 r., I PKN 820/00).

Wobec braku powszechnego wzorca jej regulacji, przepisy płacowe (zakładowe lub branżowe) mogą kształtować do niej prawo w sposób samodzielny i swobodny, przy zachowaniu jednak wymogu ich zgodności z przepisami prawa pracy, w tym w szczególności z zakazem naruszania zasady równego traktowania w zatrudnieniu.

Zwykle przesłanką nabycia prawa do nagrody jubileuszowej jest osiągnięcie przez pracownika wymaganego okresu zatrudnienia i wtedy nabycie prawa do nagrody jubileuszowej następuje w dniu upływu okresu uprawniającego do tego świadczenia.

Postanowienia wewnątrzzakładowych przepisów płacowych regulujących prawo do nagrody jubileuszowej (mającej walor zbliżony do wynagrodzenia za pracę) powinny respektować zasadę prawa do jednakowego wynagradzania za jednakową pracę. Naruszenie tej zasady skutkuje zastosowaniem art. 9 § 4 k.p

Wyrok SN z dnia 27 stycznia 2021 r., II PSKP 3/21

Standard: 59529 (pełna treść orzeczenia)

Nagroda jubileuszowa, jeżeli odpowiada cechom pojęciowym premii, a więc poddaje się kontroli co do przesłanek przyznawania i ustalenia jej wysokości, stanowi składnik wynagrodzenia za pracę. Gdy jest więc ona uzależniona od spełnienia kryteriów obiektywnych (stażu pracy), to stanowi premię, a więc wynagrodzenie za pracę (por. wyroki SN: z dnia 7 marca 2001 r., I PKN 284/00; z dnia 21 października 2003 r., I PK 517/02; z dnia 9 września 2004 r., I PK 423/03).

Modyfikacja zasad przyznawania nagrody jubileuszowej w związku restrukturyzacją pracodawcy, polegającą na transferze pracowników do nowego pracodawcy w trybie art. 23[1] k.p., nie odbiera temu świadczeniu przymiotu wynagrodzenia za pracę. Tym samym świadczenie to nie może być uznane za rekompensatę z tytułu utraty pracy, ale za wynagrodzenie (premię) o charakterze gratyfikacyjnym, lojalnościowym (za długoletnią pracę u danego pracodawcy). W rezultacie więc, w przypadku tego świadczenia kryterium różnicujące w postaci posiadania innych źródeł dochodu nie ma żadnego obiektywnego uzasadnienia.

Wyrok SN z dnia 28 lutego 2019 r., I PK 50/18

Standard: 61486 (pełna treść orzeczenia)