Ocena ważnych powodów wyłączenia wspólnika według stanu rzeczy istniejącego w chwili zamknięcia rozprawy (art. 316 § 1 k.p.c.).

Istnienie ważnych powodów wyłączenia wspólnika należy oceniać według stanu rzeczy istniejącego w chwili zamknięcia rozprawy (art. 316 § 1 k.p.c.).

Zasada aktualności orzeczenia sądowego ma zastosowanie w odniesieniu do każdego rodzaju powództwa, a stan rzeczy brany pod uwagę przez Sąd przy wydaniu wyroku obejmuje zarówno jego podstawę faktyczną jak i prawną (por. m.in. wyroki SN z dnia 13 marca 1997 r., II CKN 70/96 i z dnia 8 lutego 2006 r., II CKN 153/05).

Nie powinno, zatem budzić wątpliwości, że Sąd oceniając, istnienie „ważnych powodów” musi mieć na względzie całe spektrum stosunków między wspólnikami, w tym zmian, które w nich nastąpiły, według stanu na dzień zamknięcia rozprawy. Nie do zaakceptowania jest pogląd, jakoby Sąd nie miał uwzględniać, iż przyczyna konfliktu między wspólnikami wygasła, a wspólnik, w stosunku, do którego zgłoszono żądanie wyłączenia jest bierny i podejmuje działania zmierzające do wyciszenia konfliktu.

Zupełnie odmienną kwestią jest konieczność dokonania analizy czy zmiana postaw wspólnika po zaistnieniu „ważnych powodów” jest elementem strategii procesowej,

Wyrok SN z dnia 8 września 2016 r., II CSK 781/15

Standard: 66667 (pełna treść orzeczenia)