Podpisanie wyroku i jego uzasadnienia w składzie kolegialnym (art. 330 k.p.c.)

Wynikający z art. 330 § 1 k.p.c. obowiązek podpisania uzasadnienia wyroku przez sędziów, którzy brali udział w jego wydaniu, nie dotyczy uzasadnienia wygłoszonego na podstawie art. 326 § 3 w związku z art. 391 § 1 k.p.c.

Zgodnie z art. 326 § 3 zdanie drugie k.p.c. w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 2014 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U. z 2014 r., poz. 1296 – dalej: „ustawa nowelizująca”), po ogłoszeniu sentencji przewodniczący lub sędzia sprawozdawca podaje ustnie zasadnicze powody rozstrzygnięcia albo wygłasza uzasadnienie, może jednak tego zaniechać, jeżeli sprawa była rozpoznawana przy drzwiach zamkniętych. Z kolei, zgodnie z art. 328 § 11 k.p.c., dodanym przez art. 1 pkt 7 lit. b ustawy nowelizującej, jeżeli przebieg posiedzenia jest utrwalany za pomocą urządzenia rejestrującego dźwięk albo obraz i dźwięk, uzasadnienie może być wygłoszone po ogłoszeniu sentencji wyroku i utrwalone za pomocą tego urządzenia, o czym przewodniczący uprzedza przed wygłoszeniem uzasadnienia.

W przytoczonych przepisach jest mowa o uzasadnieniu wygłoszonym i utrwalonym za pomocą urządzenia rejestrującego dźwięk albo obraz i dźwięk. Myli się zatem skarżący, przyjmując, że wynikający z art. 330 § 1 k.p.c. obowiązek podpisania uzasadnienia wyroku przez sędziów, którzy brali udział w jego wydaniu dotyczy także uzasadnienia wygłoszonego. To błędne przekonanie skarżącego wynika z utożsamienia uzasadnienia wygłoszonego z transkrypcją tego uzasadnienia, czyli przetworzeniem jego postaci dźwiękowej do postaci pisemnej. Uzasadnienie wygłoszone przez sąd drugiej instancji na podstawie art. 326 § 3 w związku z art. 391 § 1 k.p.c. jest aktem jurysdykcyjnym, który – obok funkcji kontrolnej, interpretacyjnej, jurysprudencyjnej, profilaktycznej i społecznej – pełni także istotną funkcję pomocniczą przy oznaczaniu zakresu powagi rzeczy osądzonej. Odrębnym aktem urzędowym jest transkrypcja wygłoszonego uzasadnienia, 

Uzasadnienie wyroku sądu drugiej instancji wygłoszone na podstawie art. 326 § 3 w związku z art. 391 § 1 k.p.c. powinno zawierać wszystkie elementy wskazane w art. 328 § 2 w związku z art. 391 § 1 k.p.c., z uwzględnieniem art. 387 § 21 i art. 515[13] k.p.c. 

Uzasadnienie wyroku powstaje w czasie narady, a jego wygłoszenie jest tylko powtórzeniem uzasadnienia uzgodnionego i przyjętego przed wydaniem i ogłoszeniem sentencji wyroku (zob. uchwałę SN (7) z dnia 24 maja 2012 r., III CZP 77/11 oraz postanowienie SN z dnia 18 listopada 2015 r., III CSK 237/15).

Wyrok SN z dnia 27 lipca 2016 r., V CSK 612/15

Standard: 66605 (pełna treść orzeczenia)

Pisemne uzasadnienie wyroku zachowuje swą moc jurysdykcyjną, mimo braku podpisów wszystkich sędziów (art. 330 § 1 in fine k.p.c.), co oczywiście nie dotyczy sentencji.

Postanowienie SN z dnia 16 października 2015 r., I CSK 858/14

Standard: 66614 (pełna treść orzeczenia)