Przedawnienie roszczeń alimentacyjnych

Objęcie roszczenia prawomocnym orzeczeniem lub ugodą zmienia jego charakter, powoduje, że staje się ono roszczeniem zaskarżalnym w (w zasadzie) wydłużonym, dziesięcioletnim (obecnie sześcioletnim) terminie; od daty uprawomocnienia się orzeczenia rozpoczyna się bieg terminu przedawnienia innego już rodzaju. Przedawnienie dziesięcioletnie (sześcioletnie) odnosi się przy tym do roszczeń wszelkiego rodzaju, a więc nie tylko tych, które dotychczas, w postępowaniu rozpoznawczym, miały charakter okresowy.

Jakkolwiek więc roszczenie o bieżące świadczenia alimentacyjne ma charakter okresowy to objęcie prawomocnym wyrokiem świadczeń za czas od 7 kwietnia do 20 sierpnia 2009 r. spowodował, że termin przedawnienia tak stwierdzonego roszczenia wynosił dziesięć lat, zgodnie z treścią art. 125 § 1 zdanie pierwsze k.c. Bieg dziesięcioletniego terminu rozpoczął się z dniem uprawomocnienia wyroku zasądzającego te alimenty (20 sierpnia 2009 r.), a jego przerwę spowodował złożony w dniu 10 lutego 2014 r. wniosek o wszczęcie egzekucji. W terminie natomiast lat trzech ulegały (i ulegają) przedawnieniu roszczenia o alimenty należne w przyszłości, czyli takie, które stały się należne i wymagalne po uprawomocnienia się wyroku zasądzającego te alimenty (por. wyroki SN z dnia 15 stycznia 2014 r. I CSK 197/13 i z dnia 12 maja 2016 r. IV CSK 528/15), czyli należne i wymagalne po 20 sierpnia 2009 r.

Postanowienie SN z dnia 18 stycznia 2019 r., III CZP 63/18

Standard: 71100 (pełna treść orzeczenia)

Roszczenie o alimenty (bieżące) należy do kategorii świadczeń okresowych i - jeżeli zostały stwierdzone prawomocnym orzeczeniem sądu, przedawnia się z upływem trzech lat (art. 125 § 1 zdanie drugie k.c.). Chodzi tu o alimenty „należne w przyszłości”, a więc takie, które stają się wymagalne m.in. po uprawomocnieniu się wyroku stwierdzającego obowiązek ich zapłaty.

Wyrok SN z dnia 23 listopada 2018 r., II CNP 56/17

Standard: 66247 (pełna treść orzeczenia)