Niedopuszczalność zastosowania art. 105 § 2 zd. 2 k.p.k. w postępowaniu kasacyjnym

W postępowaniu kasacyjnym nie jest możliwe zastosowanie art. 105 § 2 zd. drugie k.p.k.

Adresatem zawartej w powyższym przepisie normy jest jedynie sąd odwoławczy, a więc sąd rozpoznający apelację lub zażalenie, nie zaś nadzwyczajny środek zaskarżenia, jakim jest kasacja. Zważywszy na fakt, że sprostowanie oczywistej omyłki przez inny organ (w tym wypadku sąd), niż ten, który popełnił omyłkę, ma charakter wyjątku od zasady, przepis art. 105 § 2 zd. drugie k.p.k. nie może być interpretowany rozszerzająco. Interpretacja taka prowadziłaby bowiem do rozszerzenia właściwości Sądu Najwyższego na kwestie, które nie zostały mu wyraźnie przekazane przez ustawę.

Z mocy art. 518 k.p.k. i art. 458 k.p.k. w postępowaniu kasacyjnym są stosowane wprawdzie przepisy dotyczące postępowania przed sądem I instancji, co prowadzi do zastosowania art. 105 § 1 i 2 k.p.k., jednak wyłącznie w zakresie oczywistych omyłek popełnionych przez Sąd Najwyższy.

Możliwość zastosowania art. 105 § 1 i 2 k.p.k. w postępowaniu kasacyjnym nie zmienia bowiem faktu, że sąd kasacyjny nie jest sądem odwoławczym, o którym mowa w art. 105 § 2 zd. drugie k.p.k., a to powoduje, że nie może sprostować oczywistej omyłki zawartej w zaskarżonym kasacją orzeczeniu.

Takie stanowisko wyrażane było wielokrotnie w orzecznictwie Sądu Najwyższego (zob. np. postanowienia SN: z 7 października 2009 r., IV KK 161/09, z 3 lutego 2010 r., IV KK 351/09, wyrok SN z 20 sierpnia 2020 r., IV KK 251/19), a pogląd przeciwny (wyrok SN z 15 stycznia 2008 r., V KK 190/07) należy uznać za wyjątek.

Postanowienie SN z dnia 25 czerwca 2021 r., V KK 109/20

Standard: 66145 (pełna treść orzeczenia)