Istnienie wierzytelności jako warunek skuteczności akcji pauliańskiej

Skarga pauliańska uregulowana w art. 527 i nast. k.c., stanowiących o ochronie wierzyciela w razie niewypłacalności dłużnika, ma na celu ochronę sytuacji majątkowej wynikającej z faktu, że dana osoba jest wierzycielem. Przedmiotem ochrony – jak podkreśla się w nauce prawa – jest zatem nie osoba wierzyciela, lecz wierzytelność, a ściśle wynikające z niej uprawnienie wierzyciela do przymusowej realizacji tego prawa. Tym samym istnienie wierzytelności warunkuje wytoczenie powództwa o uznanie czynności prawnej dłużnika za bezskuteczną. Wierzytelność ta powinna istnieć zarówno w chwili dokonywania przez dłużnika krzywdzącej czynności prawnej, jak i w chwili wytoczenia powództwa o uznanie jej za bezskuteczną. Brak wierzytelności w chwili wytoczenia powództwa oznaczałby bowiem brak przedmiotu ochrony.

Wyrok SN z dnia 4 października 2007 r., V CSK 248/07

Standard: 66109 (pełna treść orzeczenia)