Majątkowy charakter roszczeń z art. 12 ust. 1 pkt 1 i 5 u.p.n.p.r.
Odpowiedzialność cywilna (art. 12 - 14 u.p.n.p.r.) Rozdział właściwości według podziału na sprawy majątkowe i niemajątkowe (art. 17 pkt 1 i pkt 4 k.p.c.)
Sprawa, której przedmiotem jest roszczenie oparte na art. 12 ust. 1 pkt 1 i 5 ustawy z dnia 20 września 2007 r. o przeciwdziałaniu nieuczciwym praktykom rynkowym (Dz.U. Nr 171, poz. 1206 ze zm.), jest sprawą o prawa majątkowe w rozumieniu art. 398[2] § 1 k.p.c.
Sprawy takie mają charakter majątkowy, gdyż kontrola wzorców umów chroni ekonomiczne interesy konsumentów przez realizację równomiernej wymiany ekonomicznej pomiędzy przedsiębiorcą i konsumentami. Charakter tych spraw jest zbliżony do spraw opartych na twierdzeniu o dokonaniu nieuczciwej praktyki rynkowej, w których postępowanie nie jest ukierunkowane na ochronę konkretnego konsumenta w związku z zawartą umową, ale na ochronę grupy konsumentów w dziedzinie ich interesów ekonomicznych. Z tych względów chybione jest twierdzenie skarżącej, że o niemajątkowym charakterze prawa świadczy to, że „nie ma ono ścisłego, bezpośredniego związku z jakimkolwiek majątkiem”.
Postanowienie SN z dnia 4 marca 2015 r., IV CZ 111/14
Standard: 65535 (pełna treść orzeczenia)