Wewnętrzne akty normatywne jako fakt powszechnie znany w rozumieniu art. 228 k.p.c.
Fakty powszechnie znane i znane sądowi urzędowo (notoryjność - art. 228 k.p.c.) Akty prawa wewnętrznego, akty wewnętrznie obowiązującące (art. 93 Konstytucji)
Wewnętrzne akty normatywne jako składniki obowiązującego systemu prawnego nie wymagają dowodzenia w toku procesu.
Konstytucyjny system budowy źródeł prawa jest dualistyczny i obejmuje akty powszechnie obowiązujące oraz akty o charakterze wewnętrznym. Wewnętrzne akty normatywne w rozumieniu art. 93 Konstytucji RP mogą być wydawane na podstawie ustawy, podlegają kontroli co do ich zgodności z powszechnie obowiązującym prawem, obowiązują tylko jednostki organizacyjne podległe organowi wydającemu te akty i nie mogą stanowić podstawy decyzji organów państwowych wobec obywateli i osób prawnych oraz innych podmiotów. Jako składniki obowiązującego systemu prawnego nie wymagają one dowodzenia w toku procesu, z założenia bowiem są znane sądowi. Zważyć jednak należy, że elementem systemu źródeł prawa są jedynie akty wewnętrzne ustanawiające obowiązujące normy prawne, nie zaś - wydawane niejednokrotnie przez te same podmioty - zarządzenia o charakterze organizacyjnym, jednorazowym, których treścią jest wykonanie innego rodzaju uprawnień władczych względem podporządkowanych im podmiotów.
Wskazywane przez skarżącego zarządzenia dotyczyły reorganizacji (podziału i łączenia) oraz przekształceń przedsiębiorstw państwowych i przekazywania między nimi mienia, a więc mieściły się we władczych uprawnieniach właścicielskich, realizowanych przez organ założycielski lub inny organ upoważniony przez ustawy. Tego rodzaju czynności są zbliżone w trybie podejmowania i skutkach do decyzji administracyjnych, nie zaś do stanowienia norm prawnych. Jak wyjaśnił Sąd Najwyższy w wyrokach z dnia 21 października 1983 r., III PRN 1/83 i z dnia 13 grudnia 1991 r., II CR 85/91), czynności takie mają odrębny charakter, wynikają ze stosunków regulowanych ustawą z dnia 25 września 1981 r. o przedsiębiorstwach państwowych (jedn. tekst Dz.U. z 2013 r., poz. 1384) i rozporządzeniami wykonawczymi wydanymi na jej podstawie. Tego rodzaju indywidualne zarządzenia są dokumentami urzędowymi, kierowanymi do podległych podmiotów i nie podlegają ogłoszeniu. Dowodzenie ich treści wymaga zachowania reguł obowiązujących w wypadku prowadzenia dowodu z dokumentów.
Postanowienie SN z dnia 26 listopada 2014 r., III CSK 254/13
Standard: 65023 (pełna treść orzeczenia)