Skarga na przewlekłość w zakresie zwrotu kwoty z rachunku depozytowego sądu, wpłaconej w trybie art. 742 k.p.c.

Niedopuszczalna jest skarga na przewlekłość postępowania dotycząca rozpoznania zgłoszonego przez stronę po wydaniu prawomocnego wyroku przez sąd drugiej instancji żądania zwrotu kwoty z rachunku depozytowego sądu, wpłaconej w trybie art. 742 k.p.c.

Żądanie zwrotu kwoty z rachunku depozytowego sądu skierowane jest do Sądu Apelacyjnego - nie jako organu procesowego, ale dłużnika będącego statio fisci Skarbu Państwa. Nie odnosi się ono więc do obowiązków jurysdykcyjnych Sądu Apelacyjnego, ale do obowiązków dłużnika wyznaczonych przez przepisy materialnoprawne. 

W istocie domaganie się zalecenia Sądowi Apelacyjnemu wydania zarządzenia o zwrocie kwoty nieustanowionego depozytu może mieć aktualnie charakter roszczenia materialnoprawnego, a decyzja o jego spełnieniu nie należy do Sądu Apelacyjnego jako organu procesowego, ale jako statio fisci Skarbu Państwa. Może ono przybrać postać roszczenia procesowego dopiero po wytoczeniu powództwa przeciwko Sądowi Apelacyjnemu i tylko w takim postępowaniu mogłaby mieć zastosowanie ustawa z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki.

Postanowienie SN z dnia 20 stycznia 2015 r., III SPP 236/14

Standard: 64840 (pełna treść orzeczenia)