Przyjęcie do szpitala psychiatrycznego w trybie art. 24 ust.1 u.o.z.p.

Sąd opiekuńczy, niezwiązany wskazywaną mu podstawą hospitalizacji, nie powinien pozostać bierny, w szczególności jeśli z materiału sprawy wynika, że pacjent kontynuuje pobyt w szpitalu psychiatrycznym po upływie dopuszczalnego okresu obserwacji albo podejmowane są względem niego przymusowo czynności lecznicze wykluczone w razie wyłącznie obserwacyjnego celu hospitalizacji. 

Postanowienie SN z dnia 26 kwietnia 2019 r., V CZ 29/19

Standard: 84777 (pełna treść orzeczenia)

Przyjęcie do szpitala psychiatrycznego osoby wymienionej w art. 24 ust.1 ustawy z dnia 19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego (Dz.U. Nr 111, poz. 535 ze zm.) następuje w celu wyjaśnienia wątpliwości, czy jest ona chora psychicznie. 

Czym innym jest określenie „osoby z zaburzeniami psychicznymi”, a czym innym wskazanie osoby, o której mowa w art. 24 ust. 1 u.o.z.p.

Zgodnie z art. 3 pkt 1 u.o.z.p., osobą z zaburzeniami psychicznymi jest osoba chora psychicznie, mianowicie wykazująca zaburzenia psychotyczne, osoba upośledzona umysłowo oraz osoba wykazująca inne zakłócenia czynności psychicznych, które zgodnie ze stanem wiedzy medycznej zaliczane są do zaburzeń psychicznych, a osoba ta wymaga świadczeń zdrowotnych lub innych form pomocy i opieki niezbędnych do życia w środowisku rodzinnym lub społecznym.

Gdyby rzeczywiście osobą, o której mowa w art. 24 ust. 1 u.o.z.p., miałaby być osoba z zaburzeniami psychicznymi w rozumieniu art. 3 pkt 1 u.o.z.p., pozbawione znaczenia byłoby rozróżnienie przyjęcia do szpitala psychiatrycznego w sytuacjach określonych w art. 23 (chodzi tam o osobę chora psychicznie) i w art. 24 u.o.z.p. Tymczasem z art. 24 ust. 1 u.o.z.p. wynika expressis verbis, że przyjęcie do szpitala psychiatrycznego wymienionej tam osoby następuje w celu wyjaśnienia wątpliwości, czy jest ona chora psychicznie. 

Postanowienie SN z dnia 3 października 2008 r., I CSK 131/08

Standard: 64625 (pełna treść orzeczenia)

Zobacz glosy