Skarga kasacyjna od sprostowania wpisu w trybie art. 626[13] k.p.c.
Wpis ostrzeżenia. Sprostowanie usterek wpisu (art. 626[13] k.p.c.) Skarga kasacyjna w postępowaniach wieczystoksięgowych
Postanowienie wydane na podstawie art. 626[13] § 2 k.p.c. w przedmiocie sprostowania usterek wpisu dokonanego w księdze wieczystej nie jest postanowieniem co do istoty sprawy w rozumieniu art. 519[1] § 1 k.p.c. (por. postanowienie SN z dnia 20 marca 2009 r., II CZ 15/09). Nie przysługuje więc od niego, jak zasadnie przyjął Sąd drugiej instancji, skarga kasacyjna.
W postępowaniu wieczystoksięgowym skarga kasacyjna - zgodnie z art. 519[1] § 1 k.p.c. - przysługuje od wydanego przez sąd drugiej instancji postanowienia co do istoty sprawy oraz postanowienia w przedmiocie odrzucenia wniosku i umorzenia postępowania kończących postępowanie w sprawie. Dopuszczalność skargi kasacyjnej w tych sprawach zależy zatem w pierwszej kolejności od tego, czy zaskarżone postanowienie zapadło co do istoty sprawy.
Zasadniczym podziałem orzeczeń przyjętych przez ustawodawcę na potrzeby postępowania nieprocesowego jest podział na postanowienia orzekające co do istoty sprawy oraz inne. Postanowienia rozstrzygające co do istoty sprawy są zrównane z wydawanymi w procesie wyrokami i mają charakter merytoryczny.
Orzeczenie merytoryczne jest wynikiem zastosowania do ustalonego stanu faktycznego obowiązującej normy prawnej, wskutek czego sąd rozstrzyga o roszczeniu procesowym, bądź przesądza pewne zasady w prowadzonym postępowaniu. W postępowaniu wieczystoksięgowym postanowieniem wydanym co do istoty sprawy jest takie postanowienie, które kładzie kres określonym czynnościom związanym z wpisem w księdze wieczystej w zakresie uprawnień podmiotowych związanych z ustrojem ksiąg wieczystych (por. postanowienie SN z dnia 22 czerwca 2001 r., V CZ 91/01).
Postanowienie SN z dnia 26 stycznia 2018 r., II CZ 91/17
Standard: 64440 (pełna treść orzeczenia)